Part 2

niets.Vast een kat. Op een stevig tempo stap ik door. Het was niets. Ik voel iets tegen mijn been en de vloer komt op me af. Recht op mijn gezicht.
Langzaam krijg ik weer gevoel. Spijtig genoeg! Mijn nek doet zo 'n pijn. Het is raar maar ik voel iets aan mijn nek. Ik probeer te voelen wat het is. Ik krijg mijn arm niet omhoog dus probeer ik te kijken. En er staat een jongen over me heen gebogen. Hij drinkt bloed vanuit mijn nek! Ik wil schreeuwen om hulp maar het lukt niet. Mijn mond is kurkdroog. Bewegen lukt ook niet . Ik kan gewoon niet stil blijven liggen. Het gaat niet anders. Weer sluit ik mijn ogen. Ik ben erop voorbereid. De dood!
Ja vast een kat flitst het nog door mijn hoofd.
Het doet steeds harder pijn. Vlak voor ik bewusteloos misschien wel dood ben laat hij me vallen. Ik blijf alleen liggen in de modder. Zo blijf ik een tijdje liggen. Weer probeer ik me te bewegen en het lukt. Kreunend sta ik op. Voor dat ik naar huis ga moet ik wel langs de supermarkt. Het is sneller gedaan dan ik voor mogelijk houd. De adrealine gierd door mijn lichaam (hopelijk ontplof je zo niet ). Dit gevoel is heerlijk. Zelfs mam kan het niet verpesten. Blijkbaar ben ik een kwartier te laat. Bijna huppelend ga ik naar boven. Ik ben bijna boven en ineens verdwijnt de adrealine. Ik voel me duizelig en krijg een helse pijn. Achterwaarts val ik van de trap. Ik knal tegen een muur aan. De pijn is zo hevig dat ik begin te stuiptrekken en te schreeuwen. Het hele gezin komt om me heen staan. Ze kijken eens naar elkaar en Marie mompelt:'Ze wil weer eens opvallen.' Ik zou haar nek wel willen omwringen. En ze doen weer verder met wat ze deden. Zo gaat het 3 hele dagen terwijl ik stuiptrekkend en schreeuwend op de grond lig.
De pijn begint langzaam weg te gaan. Als iedereen slaapt. Rond een uur of twaalf (Pap snurkt weer! Mijn vader snurkt ook, echt verschrikkelijk!). Is de pijn helemaal weg. Ik voel me echt super. Ik pak de leuning van de trap vast en wil me rechttrekken maar in plaats daarvan trek ik de leuning bovenop me. God, wat was dat? Ben ik gek aan het worden? Ik moet hier weg! Snel ren ik naar buiten. De ijskoude lucht in die ik niet meer kan voelen.




Sorry dat het zo lang duurde. Ik veel dingen aan mijn hoofd. Een extra lang verhaal want voorbij de examens mag ik er pas terug op.