Keylina's kroning - 2

“Prinses Lizzie.” Ik liep het schip af, Keylina stond me op te wachten in de haven.
“Prinses Yue van de waterstam met haar familie.” Iedereen liep het schip af, ze hadden het immers zelf bestuurd.
“Welkom in de Vuurnatie”, zei Keylina formeel.
“Het is ons een eer hier te zijn”, knikte Yue plechtig.
“Prinses Lizzie, zou u deze gasten al naar ons paleis willen begeleiden? Vuurvrouw Jursena weet waar zij kunnen logeren.”
“Natuurlijk, prinses Azulena.” Ik maakte een buiging en ging Yue en de anderen voor. Jursena, regelde die plots zoveel?

“Prinses, welkom thuis.” Mijn ouders stonden ons op te wachten. Ik glimlachte, ik had het kunnen weten. Jursena was niet fit genoeg om zich hiermee bezig te houden.
“Moeder, vader, het is fijn om terug te zijn.”
“Prinses Yue, welkom. Uw kamers zijn klaar.” Een paar meter verder stond een groep bedienden te wachten om iedereen die op het paleis zou slapen naar hun kamers te brengen en een groep mensen met hoog aanzien die anderen tijdelijk zouden huisvesten. Mijn vader nam een lijst.
“U slaapt allen op het paleis, mijn vrouw zal u naar uw kamers begeleiden.” Mam knikte.
“Volgt u mij maar.” Gelukkig, ze brachten Yue zelf weg. Nieuwsgierig liep ik mee, waar zouden zij slapen?

Rin stond te wachten aan de slaapzaal waar ze tot voor kort met de andere watermeesters had geslapen. Haar moeder rende meteen naar haar toe.
“Rin!”
“Mam!” Ze vielen elkaar om de hals. Ik keek glimlachend toe.
“Volgens mijn lijst slaapt Airi hier ook?” Mam keek ons vragend aan. Airi kwam aarzelend uit de groep. Yue knikte haar toe. Zelf liepen we verder. Tot mijn plezier had Keylina drie kamers op dezelfde gang waar wij sliepen aan Yue en haar familie gegeven.
“Prinsen Yue en prins Sokka”, wees mam een kamer aan. “Diana en Thomatio. En prinses Yle en Katara.”
“Waar slaapt jij, tante Lizzie?”, vroeg Yle me.
“Daar”, wees ik mijn kamer aan. “Keylina slaapt daar.” Mam en pap sliepen een paar gangen verder, vlakbij Jursena.