052

Het duurde een maand voordat ze hem weer zag. In die tijd liet Zayn niks van zich horen. Ze had hem nog meerdere berichtjes gestuurd en tig keer proberen te bellen, maar hij reageerde niet. Ze had het idee dat ze hem op zijn verjaardag helemaal had volgespamt, maar het hielp niks. De video clip was uitgekomen. Hij was echt prachtig, maar ze werd er niet echt vrolijk van. In haar vrije tijd zat ze vaak achter haar laptop de nieuwste artikelen over One Direction te lezen. Zayn was gespot met andere meisjes. Tenminste, zo leek het. Ze wist zelf ook wel dat ze dit niet moest geloven, maar ze werd er toch wanhopig van. Terwijl de tijd voorbij ging, geloofde ze steeds meer dat ze nooit meer iets van hem zou horen. Ze had zich gewoon zo erg misdragen die avond, dat hij niks meer met haar te maken wilde hebben. Hier werd ze nogal depressief van. Bij het ballet ging het niet erg goed. Chloe deed nu aardig tegen haar, wat ze best raar vond. Ze kon het gewoon niet opbrengen om energiek te doen. Robert ergerde zich er dood aan en kon er maar niet achter komen wat er mis met haar was. Sam zat aan de keukentafel met een kop thee voor haar neus. Ze staarde maar gewoon wat voor zich uit, zoals ze de laatste weken wel vaker deed. Het was ongeveer zeven uur ’s avonds. Megan was nog aan het werk in de supermarkt. Er werd op de deur geklopt. ‘Ik kom’, zei ze, eerder geïrriteerd dan blij dat er bezoek kwam. Ze schoof haar stoel naar achteren en stond op. Er werd weer geklopt. ‘Ja, ik kom al!’. Haastig liep ze naar de deur. Ze legde haar hand op de deurklink, waarna ze de deur opende. Haar mond viel zowat open bij het zien van Zayn. Eén van zijn mondhoeken trok omhoog. ‘Hey’, zei hij voorzichtig. ‘Hoi!’. Met een brede glimlach sloeg ze haar armen om hem heen. ‘Waarom reageerde je niet?’, vroeg ze tegen zijn schouder. ‘Ik dacht dat je geen contact meer met me wou!’. Ze voelde zijn armen om haar heen. ‘Toen ik de vorige keer terug vloog, ben ik ergens mijn telefoon kwijtgeraakt’, legde hij uit. ‘Ik kwam thuis en ineens had ik hem niet meer. Ik kreeg wel meteen een nieuwe, maar ik wist jou nummer niet uit mijn hoofd. Ik heb Rick gesmeekt of ik naar New York mocht, maar hij wou me niet laten gaan. Hij wou ook niemand anders sturen, dus toen moest ik wachten totdat we weer een paar dagen vrij hadden’. Zijn greep werd wat strakker. ‘Ik heb je echt heel erg gemist’. Hij legde zijn hoofd op haar schouder. Sam glimlachte. ‘Ik jou ook’. Ze duwde hem iets weg en stapte naar achteren. ‘Kom maar binnen’. Hij stapte naar binnen en ze sloot de deur achter hem. Ze bekeek hem even. Hij was niks veranderd. Hij legde zijn zwarte rugtas naast haar bruine schoudertas onder de kapstok, trok zijn jas uit en hing die weg. ‘Dus…’, begon ze. Ze stak haar handen in de zakken van haar spijkerbroek. ‘Je was me niet aan het negeren?’, vroeg ze voor de zekerheid. Hij trok zijn wenkbrauwen op. ‘Nee, tuurlijk niet! Waarom denk je dat?’. Ze wende haar blik af naar de grond. ‘Omdat ik echt heel dom bezig was die avond’, gaf ze toe. Ze keek weer naar hem op. Opgelucht zag ze dat hij zacht begon te lachen. ‘Je had wel wat te veel op, ja’. Ietwat beschaamd keek ze weer weg.