051

Sam opende haar ogen. Ze sloot ze meteen weer door het felle licht dat door haar gordijnen de kamer in kwam. Een felle hoofdpijn overmeesterde al het verdere gevoel in haar lichaam. Het was alsof er iemand messen in haar hoofd aan het steken was. Ze bracht een hand naar haar hoofd. Haar keel was droog. Ze sloeg de deken van zich af en gooide haar benen over de rand van het bed. Doordat ze zich te snel van het bed duwde, werd de hoofdpijn nog erger dan dat hij al was. Ze greep met beide handen naar haar hoofd. Een gevoel van misselijkheid overviel haar. Zonder verder nog na te denken, rende ze door de openstaande deur haar kamer uit. Ze opende de badkamerdeur, rende naar binnen, liet zich vallen voor de toiletpot en kotste haar volledige maaginhoud eruit. Terwijl ze dit aan het doen was, kwam Megan de badkamer in. ‘Oh my god!’, riep ze. Ze snelde naar Sam toe om haar haar naar achteren te houden. Sam ging rechtop zitten. Ze haalde een keer diep adem, waarna ze Megan aan keek. ‘Gaat het?’, vroeg Megan. Ze kwam naast Sam zitten en liet haar haar los. Sam knikte. ‘Jawel’, antwoorde ze met schorre stem. ‘Ik heb dorst’. Megan stond op. Ze griste een beker van de wastafel, vulde hem met water en stak hem uit naar Sam. Ze pakte de beker aan. Terwijl ze een paar grote slokken nam, kwam Megan weer naast haar zitten. Megan spoelde de wc door. ‘Wat heb je allemaal gedronken gister?’. Ze had Sam nog nooit zo gezien. Sam zuchtte. ‘Heel veel…’, mompelde ze. ‘Was dat Zayn vannacht?’, vroeg Megan. ‘Ja, hij…’. Sams ogen werden wat groter. ‘… Bracht me naar huis en is volgens mij ook gebleven…’. Ze vertelde er maar niet bij wat ze allemaal gedaan had. Ze wist alles nog, al had ze liever dat ze alles vergeten was. Ze schaamde zich dood. ‘Ik heb hem niet meer weg horen gaan’, vertelde Megan. ‘Vanochtend ook niet’. Sam bracht haar handen weer naar haar hoofd. ‘Ik ga nooit meer drinken’, besliste ze. Megan lachte. ‘Dat zeg ik ook altijd’. ‘Nee, serieus’. Sam keek op naar Megan. ‘Ik zit hier, naast de wc…’. Haar stem stierf weg toen ze naar beneden keek. Voor het eerst zag ze dat ze haar jurk nog aan had. ‘… Ik heb mijn kleren van gisteravond nog aan en ik heb geen idee waar Zayn is’. Megan stond op. ‘Zijn hotel?’, opperde ze. Ze stak haar hand uit naar Sam. Sam pakte haar hand en trok zichzelf overeind. Ze haalde haar schouders op. ‘Hij kan net zo goed alweer in het vliegtuig zitten, ik weet niet wanneer hij weer terug vliegt’. Megan liet haar hand los. Ze wou wat zeggen, maar Sam was haar voor. ‘Hoe laat is het?’. ‘Elf uur’, antwoordde ze. Sam wreef met haar handen door haar gezicht, waardoor ze erachter kwam dat haar make-up er ook nog op zat. ‘Meld je gewoon ziek’. Ze schudde haar hoofd. ‘Nee, ik ga wel’. Megan haalde haar schouders op. ‘Wat jij wil…’, mompelde ze. Ze liep richting de deur. ‘Stuur Zayn gewoon een berichtje’, raadde ze aan, waarna ze de deur uit liep, naar de keuken. Sam knikte. ‘Ga ik doen’. Ze liep naar de spiegel. Haar haar zat zelfs nog in model. Ze zuchtte. Geen alcohol meer.

Sam
Hey, waar ben je? Het spijt me van gisteravond.
Ik had veel te veel gedronken en ik beloof dat het nooit meer zal gebeuren.
Ik weet alles nog en het spijt me echt heel erg!
Xxx Sam