[008] Niall James Horan

Angstig kijk ik om me heen maar Zayn was nergens te bekennen. 'Kom is hier,' een jongen pakt mijn kin vast en draait mijn hoofd ruw zijn kant op zodat ik hem recht aan kijk. 'Nu je vriend weg is..' het sarcasme klinkt door in zijn stem., 'denk ik dat we maar wat plezier met jou moeten maken.' Met die woorden gooit hij me hard op de grond. Ik vang mezelf met mijn handen op en voel hoe ze opengehaald worden aan de ruwe straat stenen. Ik til mijn hoofd op en zie beide jongens me minachtend aankijken. 'Laat me met rust,' piep ik zachtjes maar ze grinniken alleen maar. 'Mm.. nee..' hij schopt me met mijn hoofd tegen de muur en ik piep van de pijn. Trillend breng ik mijn handen naar de achterkant van mijn hoofd en voel aan mijn blonde haar. Als ik wat nats voel, voel ik mezelf wit wegtrekken. Ik kijk naar mijn hand en zie dat mijn vingertoppen lichtjes rood gekleurd zijn. Mijn maag draait zich om en ik kijk met moeite weg. 'Oh, wat zielig.' Een van de jongens knielt bij me neer en grijpt mijn kraag vast. 'Heb je pijn?' Vraagt hij spottend en smijt me nog een keer tegen de muur aan. Een gil ontsnapt uit mijn mond en ik krimp in een. Lachend laat hij me los. 'Watje.' Ik piep alleen maar wat als antwoord en probeer weg te kruipen. 'Waar ga jij zo snel heen?' Hij grijpt mijn arm had vast en trekt me zo terug. 'We zijn nog lang niet klaar met jou,' hij streelt over mijn wang en spuugt vlak voor me op de grond.

De volgende minuten waren vreselijk. Ze trapte me waar ze konden. Mijn hoofd, maag, zij, rug... Kreunen van pijn rollen over mijn lippen maar niemand lijkt ze te horen. Hijgend stopt een van de jongens en kijkt op me neer. Wazig staar ik hem aan. Alles lijkt te bewegen voor mijn ogen. 'Mm.. je ziet er mooi uit hoor,' zegt hij met een spottende ondertoon in zijn stem. Zijn woorden dringen maar half bij me naar binnen. De andere jongen geeft me nog een trap tegen mijn slaap en schiet in de lach. ''Je vriend heeft je goed geholpen hoor. Echt een dappere jongen en hij geeft echt veel om je.' De andere jongen begint nu ook te lachen. 'Veel plezier, sukkel.' Met die woorden lopen ze weg. Zwakjes staar ik ze na. Ik probeer mijn hand te bewegen en kreun van de pijn. Ik knijp mijn ogen dicht. Bloed druppelt vanaf mijn voorhoofd langzaam naar beneden, op de stenengrond. Mijn hele lichaam doet pijn. Voetstappen trekken mijn aandacht. Zwakjes open ik mijn ogen. 'H-help..'' fluister ik nauwelijks hoorbaar voordat ik mijn ogen weer dicht laat vallen.