Vampire Venom ~ Twilight Story ~ 7 ~

Edward's concern..
Alice [POV]

Stil maak ik mij een weg met Edward, naar zijn kamer.
Ik weet dat ik het moet vertellen, maar ik mag hem niet verraden.
Was Jasper nu maar hier, en niet Edward.

‘Alice,’ Ik kijk op, en zie hem met gespleten ogen kijken. ‘Doet hij dit bij jou?’
‘Wat zou hij bij mij moeten doen Edward.’ Zeg ik kalm, op de een of andere manier heb ik Jasper nu even niet nodig om te kalmeren, mijn paniek daalt.
Ik voel een duizel aanval komen.
“Hou op, ik zeg toch niets!” Sis ik in mijn gedachte, en de aanval houd op.
‘Alice, je moet het wel zeggen.’ Ik schrik uit mijn gedachte, alsof ik een elektrische stoot door mij heen krijg.
‘Hou op met mijn gedachte te lezen!’ Sis ik, mijn handen bal ik als vuisten.
‘Wat moet ik dan doen? Je wilt toch niets zeggen.’
Natuurlijk wil ik niets zeggen, als ik dat zou doen, lig ik weer in een nachtmerrie.
Ik ril, die nachtmerrie..
Ik zucht en kijk hem aan.
‘Edward, als je Bella veilig wil hebben, dan hou je nu op.’ Mompel ik onhoorbaar voor de mens.
Edward zet een stap dichterbij. ‘Alice, dit gaat ten koste van haar leven, ik wil dat je het vertelt.’
Ik draai mijn rug naar hem toe, en loop de kamer uit. Een duizel aanval brand weer in mijn achterhoofd.
“Ik zeg niets, ik zeg niets, hou op!” Maar het blijft branden, ik bijt door, maar voel mijn lichaam weer op de grond vallen. Met alleen maar een gedachte in mijn hoofd.
Bella mag niet naar Port Angeles.

Bella [POV]

Ik zie Edward naar beneden komen, met een klein lichaam in zijn armen. Alice?!
Edward kijkt even naar mij, en mompelt dan wat. Ineens springt Rosalie met Emmett naar binnen.
‘Wat is er met haar?’ Antwoord Rosalie spottend.
‘Weet ik niet.’ Piep ik zacht, haar blik verschijnt op mij.
‘Natuurlijk is het iets wat met haar te maken heeft. Of heb ik het mis?’ Rosalie’s blik blijft op mij gericht.
Edward komt bij me zitten, en slaat een arm om mij heen.
‘Was je van plan ergens heen te gaan?’ Zegt hij zacht, zijn hand wrijft over mijn arm, en ik krijg kippenvel.
‘Ik wou naar Port Angeles gaan, maar ik weet niet of Alice mee wil.’
Ik voel dat Edward in steen veranderd naast me.
‘Niet gaan,’ Fluistert hij, zijn ogen doorboren de mijne. ‘Toen Alice flauwviel, kon ik nog net lezen wat er was. Je mag niet naar Port Angeles, niet zonder mijn dekking.’