Hoofdstuk 4

Op een vrijdagavond ging ze nog naar Callum, ze had gezegd dat ze naar een vriend ging om huiswerk te maken. Natuurlijk was het liegen, maar je kon ook zeggen dat het geheim houden was. Ze liep over het stenen pad haar tuin uit terwijl de sterren op haar jas schenen en de volle maan goed te zien was. Het maanlicht was niet heel vel, maar gelukkig waren er nog altijd lantaarnpalen waar ze langsliep. En Katja kon om een of andere reden goed zien in het donker. Ze bedacht zich dat dit bij haar krachten hoorden. Callum zou er wel wat van weten. Hoe hij het weet, geen idee. Hij had Katja trouwens verteld dat hij geen famillie meer had, waarschijnlijk had een famillielid het aan hem verteld voordat hij of zij dood ging. Ze kwam weer aan bij het stenen huis van Callum. Ze belde aan. Toen de deur open gedaan werd door Callum begroette Katja hem met 'Hey Call!' Ze waren ongeveer wel vrienden, want waarom zou je zomaar even iets geheims bewaren van een vreemde? Ja oké, maar toch, liegen voor een vreemde, no way, liegen voor een vriend? Dat dan weer wel. 'Kom binnen Kat,' antwoorde hij. Katja liep naar binnen. Dit was de eerste keer dat ze in zijn huis was. De gang was lang en smal. De muren waren wit maar het tappijt was zwart. Callum opende een witte deur die naar de keuken, eetkamer, en woonkamer in een leidde. De keuken en eetkamer hadden beiden een zwarte laminaat, en de woonkamer alleen had een zwart tapijt zoals in de gang. De banken waren bruin en er stond een tv in een hoekje met wat films en dvd's. Verder waren er kasten met dingen zoals fotolijstjes met mensen die Katja niet kenden. Ze leken op Callum, maar sommige ook niet. Toen Katja er naar vroeg antwoordde Callum dat op sommige foto's famillie staan, en sommige vrienden, en sommige vrienden en famillie. Nu Kat er over na dacht was het best wel logisch. Ze gingen op de bank zitten en Katja in een bruine stoel. 'Leg me eens uit over mijn krachten,' zei Katja. Call antwoordde gelijk. 'Sommige mensen krijgen speciale krachten vanaf hun 10e, die merken ze dan meestal lang niet. Ik kreeg de kracht om in iemand droom te springen. Het is heel random wie de krachten krijgt. Maar meestal met een reden. Jij hebt de kracht om katten dingen te doen, dat weet ik omdat ik soms in de buurt ben, niemand let vaak op mij, en daarom ben ik weinig te zien. Ik zag hoe je kon klimmen, kijken, horen enzovoort. Er zijn meer met dit soort kattenkrachten, ik ken er alleen geen. Wat ik aan jou zag is dat je het alleen half bent. De meeste mensen met katten krachten hebben kattenoren, kattensnorharen en kattenstaarten..die zijn echt Half-kat.' 'Dus ik ben alleen half-halfkat?' vroeg Katja, Callum knikte. 'Er is een manier om te zorgen dat je echt half-kat word. Maar dan zien de mensen je oren en staart en dat mag niet. Dan heb je een probleem. Maar als je avontuur in je leven wilt moet je dat doen. Dan kun je samen leven met de andere mensen met krachten.. het is als een soort tweede wereld. Ik ben ook van plan er heen te gaan.' Katja twijfelde. Ze wou er wel heen, maar ze zou haar famillie nooit meer kunnen zien. 'Denk er over na, Katja.' fluisterde hij. Katja knikte langzaam, en liep weg. Maar niet rechtstreeks naar huis. Naar een plek waar ze nog nooit was geweest, maar ze liep er een soort van automatisch heen. Het pad was van grint en er was een houten brugje van heel licht hout. Ze liep er op af, en ging op de rand van de brug zitten te kijken naar het water. 'Eens kijken wie we hier hebben,' zei een stem. Katja draaide zich om. Niet hij weer. 'Wat moet je, Demon?' vroeg ze boos. 'Zit niet op deze brug die mijn vader heeft gemaakt!' roept hij. 'Dat was toch een leugen? Dat zegt de hele wereld.' antwoorde Katja verveeld. Man wat was hij irritant. 'Ga weg van mijn brug!' Hij duwde haar en Katja greep zich nog net met een hand vast aan de rand, Demon wou daar vast op gaan slaan zodat ze loslate, maar voordat hij de kans had bedacht Katja ineens iets. Ze had kattenkrachten. Katten klauwen! Ze liet de nagels van haar linkerhand 'groeien,' terwijl ze met haar rechterhand de brug vasthield. Demon sloeg op haar hand met een steen, waardoor ze gelijk hem klauwde. Hij bloedde en rende weg. Net toen Katja omhoog wou klimmen hoorde ze een stem. Callum. 'Katja! Niet loslaten! Kijk uit!' riep hij. Katja schrok zo erg dat ze losliet, maar het was toch maar water? Waarom deed hij dan zo? Ze zag het toen ze weer bovenkwam. Het was dacht en de zon scheen op het glinsterende water, ze was op een heel andere plek en de brug was van steen. Onmogelijk. Dacht Katja en klom de kant op. Er kwamen oppees twee meisjes met kattenoren en een kattenstaart. De een had zwarte oortjes en staart, de ander wit. Wat?