Hoofdstuk 176

Aiden
Sofia is al een halve dag weg en Yuna lijkt zich erg veel zorgen om haar te maken. Ze vind het erg dat ze zo is vertrokken. Ik snap het niet, ze heeft toch gedag gezegd? En bovendien red ze zich wel. Ze is een sterke vampier die weet wat ze wil en goed is in vechten. Het is beter dat ze niet bij James blijft maar zelf gaat reizen.
‘Ik weet het niet’ zucht Yuna weer en legt haar boek voor de zoveelste keer weg.
‘Maak je geen zorgen om haar. Sofia red zich wel dat weet ik zeker’ brom ik tegen haar.
‘Wat ga je doen?’ vraagt Yuna als ik op wil staan van de bank.
‘Uhm ik ga even naar buiten’ zeg ik even aarzelend.
‘Nee jij blijft op de bank liggen. Je moet rust hebben!’ roept ze en steekt haar handen uit.
Nu ben ik de gene die zucht en laat me weer op de bank vallen. De pijn in mijn been heb ik proberen te verdringen maar nu wil Yuna toch hebben dat ik blijf liggen. De wond geneest maar langzaam vanwege dat elfen gif.
Ik ga wat verder onderuit gezakt zitten en probeer om nog wat te slapen. Tja ik moet iets doen als ik niet weg mag.

Ik word wakker van luid geklop op de deur en wil opstaan om open te gaan doen maar Yuna roept me meteen weer terug. Grommend ga ik zitten en ze loopt naar de deur.
‘Glenn wat doe jij hier?’ klinkt ze dan verbaast en ik vlieg meteen naar de deur.
Ik kijk hem strak aan en een grom ontsnapt uit mijn mond. Yuna geeft me meteen een klap in mijn maag en geeft me een waarschuwende blik.
‘Is er iets?’ weet ik nog net uit te brengen en veeg de tranen uit mijn ogen.
‘Ik ga weg bij James’ zegt Glenn en kijkt me strak aan.
‘En nu kom je hier heen?’ kan ik al wat beter uitbrengen.
‘Nee ik kwam alleen even zeggen dat ik dit dorp verlaat. Ik ga een plek zoeken waar ik kan gaan wonen ver weg van jullie en van James’ zegt hij nu een beetje teleurgesteld.
‘Aiden? Vind je het erg om ons even alleen te laten?’ vraagt Yuna en kijkt me smekend aan.
‘Ja eigenlijk wel’ grom ik maar loop dan toch naar buiten.
‘Waar ga je heen?’ vraagt Yuna een beetje paniekerig.
‘Ik ga naar de draken’ zeg ik kortaf en loop richting de stallen.

Naur is zoals altijd erg blij om me te zien en Xena is ook weer erg vrolijk. Ik sluit de deur achter me en loop door naar Naur zijn box. Zachtjes schuif ik de deur open en stap naar binnen. Ik word zacht begroet door hem en aai hem over zijn nek. Hij maakt een zacht brommend geluid en gaat op de grond in het stro liggen. Ik besluit om het zelfde te doen en ga tegen een van de wanden van de box zitten. Naur sluit zijn ogen en geniet van het fijne gevoel. Hij zal het wel gemist hebben. Door de race ben ik met hele andere dingen bezig geweest en heb niet meer gedacht aan wat hij eigenlijk wil. Nu is alles voorbij en kunnen we allebei de rust nemen die we verdienen. Ik heb veel gevraagd van Naur en van Yuna. Gelukkig is alles nu goed gekomen en kunnen we zonder problemen verder gaan.

Na een half uur besluit ik om toch maar even bij Yuna en Glenn te gaan kijken. Ik vertrouw hem niet meer en wil absoluut niet hebben dat er wat met Yuna gebeurd. Ik sluit de stallen achter me en loop weer richting huis. Zo te horen is het erg stil. Zou er toch iets zijn gebeurd? Met mijn hart in mijn keel loop ik naar binnen maar daar is niemand te vinden. Ik schiet naar boven en maak de deur van de slaapkamer open. Yuna vliegt overeind en kijkt me geschrokken aan.
‘Sorry ik dacht dat er wat was gebeurd’ zucht ik opgelucht en sluit de deur achter me.
‘Nee Glenn is weg en ik ben maar gaan slapen. Ik wou je niet storen’ bekent ze dan.
Snel kleed ik me om en stap in bed.
‘Ik ben blij dat alles goed is gekomen’ fluister ik zachtjes en geef haar nog een kus op haar wang.