007 Jasper P.o.v

Ik rende zo hard als ik kon achter Emmet aan, richting de kliffen, Emmet schoot door de bos heen of zijn leven ervan af hing.
We snapte allemaal waarom dat was, maar hij zou dit nooit alleen kunnen, Edward stuurde mij achter Emmet aan terwijl hij toch echt een van de sterkste bij ons thuis was. Nu dat Amy der was was het wel wat anders, Amy was een new born een vampier van een paar uur oud.
Al snel kwam Emmet bij de kliffen aan hij stond nog aan de rand van het bos, ving de geur van Amy op en stoof er achter aan, greep haar vast en trok haar richting de bossen. Ik dook achter Emmet aan en dook boven op Amy "Nu niet bang worden Amy, we komen je helpen je kan nu niet zwemmen of hier wezen, het is gevaarlijk we mogen ons identiteit niet prijs geven." zei ik zacht waarna ik samen met Emmet Amy mee trok de bossen verder in. Ze werkte aardig goed tegen maar twee heren zoals wij moesten dit kleine meisje toch wel onder de duim kunnen houden.
Ze was nog jong en erg sterk maar toch wel redelijk mee te krijgen.
Na een klein kwartiertje te hebben geworsteld was ze dan eindelijk terug bij zinnen en namen we haar mee naar huis.
We waren nog maar net op tijd, ze zal vast en zeker de geur niet kunnen vermeiden die haar neusgaten zouden gaan vullen.
Hardhandig duwde we Amy terug het huis binnen en ik gebruikte me gave om de emotie's van Amy zo goed mogelijk onder controle te krijgen.
Edward en de andere hadden ons al weer opgemerkt en waren meteen gestopt met spreken.
Waarover ze het hadden zouden we later wel horen, het was nu niet het juiste moment.