Ch. 18 Subtiel

SKY POV

‘Ik denk dat als je niet wilt dat ze weet dat je op haar bent, het iets subtieler moet aan pakken, echt ze gaat het direct door hebben. Of nou ja, niet echt, zo’n dingen merkt ze nooit op’ ik hoor Blaise zuchten. De eerste keer dat hij verliefd is, en dan durft hij niets te ondernemen. Bang om een blauwtje te lopen, als het bij iemand anders was, dan zou hij geen schrik hebben om iets te ondernemen. ‘Maar Blaise, heb je schrik’ Draco zit in de zetel tegen over die waar Blaise en ik zitten. Hij is een beetje kinderachtig aan het doen. ‘Draco, kappen’ ik draai met mijn ogen en kijk hem aan. ‘Waarom?’ ‘Omdat ik het zeg’ ‘Dat is geen reden’ ‘Dan niet he’ soms kan ik hem echt wel wurgen he. Maar hij is mijn beste vriend, het zou me gewoon niet lukken. ‘Dat is echt onfair’ ‘Wat is onfair?’ Alexander, Blaise en Draco kijken mij raar aan. ‘Dat ik Draco niet zou kunnen vermoorden, hoe kinderachtig en irritant hij ook doet hij is mijn beste vriend’ ik laat me op Blaise zijn schoot vallen. ‘Moet dat iets positief voor mij zijn?’ Draco kijkt mij aan. ‘Ja, iets heel positief’ ik zie Draco knikken. ‘Die is blij’ ‘Ja, Alex hoe zou jij zijn. Iemand minder die mij kan vermoorden he’ Draco kijkt hem met een grote smile aan. Ik draai met mijn ogen. ‘Ik moet echt wel dringend nieuwe vrienden zoeken’ ‘Ik val toch nog mee he?’ Blaise kijkt me met een pruillipje aan. ‘Ja jij wel’ ik geef hem een kus op zijn neus. Snel gaat hij er met zijn mouw over. ‘Wat?’ ‘Dat voelt raar aan en het is gewoon weg vies’ ik draai met mijn ogen en zet mij recht. ‘Ik ga opzoek naar beter gezelschap’ ik hoor de jongens nog achter me wat roepen maar het getik van mijn hakken is een stuk luider.


‘Kijk is wie we hier hebben’ ik hoor een spottend lachje. Ik draai me om en sta oog in oog met Layla. Ik kijk achter haar en zie haar gewoonlijk groepje achter haar staan. ‘Wat?’ ik richt mijn rug op zodat ik groter ben dan haar, wat niet moeilijk is want zo groot is ze niet. ‘Zo’n taal zou ik niet aanslaan tegen haar’ een van de meisjes van Layla’s groepje kijkt mij met grote ogen aan. Ik lach spottend. ‘En waarom niet dan? Ze kan nog niet eens een toverstok normaal vast houden, en mij slagen gaat ze ook niet doen want dan zijn haar nagels kappot’ ik zie dat ze kwaad begint te worden. ‘Wat is er Layla? Zo rood’ ik grinnik. ‘Wat? Ga je iets doen, wel ik wacht’ haar hand schiet naar voor maar ik doe snel een stap naar achter. ‘Volgens mij moet je beter leren mikken, dag Layla’ ik loop voorbij en neurie onder tussen een deuntje.