013

Central park was anders dan dat Sam het zich had voorgesteld. Ze had verwacht dat ze nog een keer moest dansen, de lift kon doen en weer weg mocht. Na anderhalf uur te hebben gewacht in de kou stond ze dan eindelijk te dansen op één van de vele brede paden die Central Park rijk was. Aan de kanten stonden houten bankjes tegen de lage hekken en er was een laagje nepsneeuw voor hen op het pad gelegd. Alsof het voorbestemd was, was het tien minuten geleden begonnen met sneeuwen. Het was geen heuse sneeuwstorm, meer hier en daar wat sneeuwvlokjes. Op de helft van de routine kwamen de jongens in de verte aanlopen. Ze waren zo luidruchtig aan het praten dat ze zelfs van honderd meter afstand nog te horen waren. ‘Stil!’, riep Ryan geïrriteerd door zijn megafoon. Hij stond tussen een paar camera’s in en keek geconcentreerd naar de meiden. De jongens hielden hun mond en liepen nu zwijgzaam verder. ‘En… Cut!’. Ryan glimlachte zo waar naar de meiden. ‘Goed gedaan, dames’. Sam glimlachte naar hem, waarna ze weer gewoon op twee voeten kwam staan, in plaats van op één van haar spitzen. ‘Jongens, schiet nou is op!’. Met een diepe frons keek Ryan naar de jongens, die geen haast leken te hebben. ‘Trek je jas uit en kom hier, dan gaan we de lift filmen’. ‘Jas uit?!’, riep Louis verontwaardigd. Hij had het met jas aan al koud. ‘Kijk eens naar de dames!’. Ryan haalde de megafoon bij zijn mond weg. ‘Er is al iemand koffie voor jullie aan het halen’, vertelde hij de meiden op vriendelijke toon. Sam sloeg haar armen om zichzelf heen. Hete koffie, daar had ze echt zin in. ‘O, bedankt!’, riep Rachel dankbaar. Haar armen waren haast paars. ‘Jongens, heb wat respect voor deze dames en schiet nou toch is op!’. Eindelijk hadden ze alle vijf hun jassen uit en kwamen ze bij de meiden staan. Zayn glimlachte naar Sam. ‘Hey’, begroette hij haar. ‘Hoi’. Haar gezicht was te koud om nog te kunnen glimlachen. Zayn kwam achter haar staan. Zijn blik viel op haar handen. ‘Je handen zijn paars’, merkte hij verwonderd op. Ze keek achterom. ‘Het is heel koud’. Zayn keek haar meelevend aan. Hij wou wat zeggen, maar Ryan was hem voor. ‘Allemaal klaar gaan staan!’. Zayn legde zijn handen op haar heupen. Sam haalde nog eens diep adem. Ze hadden de lift niet meer geoefend. Daar was geen tijd meer voor geweest. Ze hoopte maar dat hij haar niet in de sneeuw liet vallen. Al was het nep sneeuw, het zou waarschijnlijk niet erg aangenaam zijn. ‘En… Actie!’. Sam boog door haar knieën. Ze sprong de lucht in en Zayn tilde haar boven zijn hoofd. Bij gebrek aan een fatsoenlijke telling ging dit natuurlijk in het geheel helemaal ongelijk. Pierre had een telefoontje gekregen en had niet meegekund naar Central park. ‘Stop!’, riep Ryan geïrriteerd. Zayn zette Sam weer op de grond, die ietwat angstig naar hem omkeek. ‘Moet ik aftellen, ofzo?!’. ‘Ja!’, riep Nathalie terug. Ryan zuchtte. ‘Oke, ga maar weer klaarstaan’. Sam ging weer in haar beginpositie staan. ‘Camera!’. Ryan keek even naar hen. ‘1,2,3, go!’. Tegelijkertijd bogen de meisjes door hun knieën. Ze sprongen op hetzelfde moment de lucht in. Sam holde haar rug en strekte haar armen naar de grond. Zayn draaide een keer rond en zette haar weer op de grond. ‘En… Cut!’. Ryan glimlachte. Het zag er eng uit. ‘Geweldig! Nu nog een paar keer’.

STRAKS NAAR 1D IN HAMBURG WOEP WOEP!!!