Hoofdstuk 2

Jiliana pov.

Bijna verdoofd keek ik naar Sanne
op de grond. Zij was mijn beste vriendin,
hier op school. Ik wou haar helpen. De bovenbouwer
terug slaan, maar ik durfde niet. Ik was redelijk populair
hier op school. Sanne niet. Maar dat was één van de vele
redenen dat ik haar mocht. Ze was aardig en kende geen
arrogantie. De bovenbouwer lachde. Echt wagelijk.
De bovenbouwer gaf nog een laatste klap, en draaide zich
toen om en liep naar zijn vrienden. Ook zijn vrienden lachden.
Tuurlijk deden ze dat.
Ik keek naar Sanne, die flink was geraakt. Haar
onderlip bloedde en haar linker oog begon een klein
beetje blauw te worden. Ik hielp haar overeind en duwde haar
zachtjes voor me uit, terwijl ik naar het schoolgebouw liep.
'Jiliana, wat is er gebeurt?' Ik herkende de stem, het was van Dean.
Een goede vriend van mij. Ik negeerde hem, op dit moment
had ik alleen nog maar oog voor Sanne die strompeld
voor uit liep.