009

Sam zat aan de kleine tafel in de keuken van het appartement. De rode spitzen in haar handen en een bak sla met een vork naast haar. Ze had net rood elastiek aan haar spitzen genaaid en ze gebroken. De vrouw, die overigens Nancy heette, had gedacht dat ze de spitzen zo aan zouden kunnen trekken en weg zouden kunnen dansen. Aangezien Sam niet heel veel zin had in zere voeten en enkels, had ze van Nancy rood elastiek meegekregen en was ze haar spitzen nu aan het klaarmaken. Af en toe nam ze tussendoor een hap sla. Ze hoorde een deur open en dicht gaan. ‘Hey!’, riep Megan vrolijk. Sam draaide haar hoofd bij. ‘Hoi’. Ze glimlachte even, waarna ze haar schaar oppakte. Megan liep naar haar toe. Onderweg gooide ze haar jas en tas op de bank. Ze pakte een blaadje sla uit de bak en liep door naar de keuken. Ze stopte het blaadje in haar mond. Meteen trok ze een zuur gezicht. ‘Ik snap echt niet dat jij dit kan eten’, bracht ze uit. Sam lachte. ‘Zo erg is het niet’. ‘Jawel’. Megan opende de koelkast en pakte er wat overgebleven lasagne van gisteravond uit. Sam pakte één van haar schoenen en begon de onderkant de bekrassen. Megan opende de oven en schoof de schaal met lasagne naar binnen. Ze sloot hem weer en zette hem aan. Ietwat verslagen kwam ze tegenover Sam zitten. ‘Waar ben je geweest?’, vroeg die haar. Megan zuchtte. ‘Een tentoonstelling waar ik graag wou staan volgende week’. Megan wou kunstenaar worden. Door gebrek aan een atelier stond haar hele kamer vol met schilderijen. Ze woonde nu al drie jaar in New York en het ging aardig, maar nog niet zoals ze gehoopt had. Ze had gedacht dat ze binnen een paar maanden wereldberoemd was, maar de realiteit was iets minder rooskleurig. Sam keek even naar haar op. ‘Niet?’. ‘Nee’, zei Megan geïrriteerd. ‘Mijn stijl was te verstrooid, ofzoiets’. Sam legde de schoen op tafel en pakte de ander. ‘Te verstrooid?’, vroeg ze verbaast. Megan stak een hand naar haar uit. ‘Dat zei ik dus ook, maar daar was die man al helemaal niet van gediend en moest mij toen toch echt vriendelijk verzoeken het pand te verlaten’. Sam trok haar wenkbrauwen op. ‘Stuurde hij je gewoon weg?’. ‘Ja, onbeschofte zak dat het ook is…’, mompelde Megan. Nu pas vielen haar de rode spitzen op. ‘Zijn die voor de videoclip?’. Sam knikte. Ze pakte haar schaar weer en begon de onderkant te bekrassen. ‘Ja, er hoort een heel mooie zwarte rok en een wit korset bij’. ‘Ik ben benieuwd hoe het gaat worden’. Sam glimlachte even naar haar. ‘Ik ook’. Ze legde haar schaar weg en pakte haar andere schoen.