Ch. 17 Typisch

Winter

Ik ben onder tussen al terug beter gezind. Fred en George denken dat het komt omdat die jongen waar ik verliefd op ben zijn vriendin heeft gedumpt. Ze hebben echt geen idee. Maar ja ik kan toch niet de hele tijd irritant zitten doen, ik moet me er gewoon over zetten. Samen met Belinda zit ik aan het zwarte meer. George is aan het zwemmen. En voor de eerste keer in zijn leven heeft hij er toestemming voor gevraagd. Het mocht omdat de inktvis die in het meer zit George toch niks doet. Waarom niet is een lang verhaal. Omdat ik beter gezind ben is het weer helemaal omgeslagen, het is weer heel zonnig. George komt het water uit en gaat tussen Belinda en mij liggen. ‘Een andere plaats kon je niet kiezen nee?’ Belinda en ik kijken hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. ‘Nee’ een glimlach speelt op zijn gezicht. Typisch George.

‘Moet ik nat worden of zo’ George heeft zijn hoofd op Belinda’s buik gelegd, ik sta recht, of nou ja ik leun tegen een boom. ‘Ja’ en weer komt George zijn lach boven. Ik grinnik. ‘Jullie zouden een perfect koppel zijn’ ‘Tuurlijk’ Belinda draait met haar ogen. ‘Vind je me dan niet leuk?’ George kijkt haar met een beteuterd gezichtje aan. ‘Als vriend wel, anders ga ik niet met je om he sukkel’ ‘Ja daar heb je een punt’ hij legt zich terug neer, voldaan. De zon gaat nog harder schijnen, er is niks dat ik liever zou doen dan hier met mijn vrienden zitten. Oke misschien iets met mijn ouders doen, maar dat kan niet. Een druppel valt op mijn schouder neer, een klein wolkje zie ik in de lucht hangen. Ik glimlach het wordt lichter en het verdwijnt.

‘Wat gaan we doen’ George heeft zich onder tussen weer omgekleed, wel is waar achter een boom want anders waren Belinda en ik getraumatiseerd. ‘Weet ik veel, ik wou hier eigenlijk gewoon nog wat blijven liggen, het is kei goed weer’ Belinda legt zich terug neer. George bekijkt haar toch maar een beetje raar hoor. Ik grinnik. ‘Zeg George, zou het geen tijd worden dat jij een lief zoekt?’ ‘Als jullie er een hebben zal ik er een zoeken, goed zo?’ Belinda knikt. ‘Deal’ ‘Jullie kunnen toch niet zonder elkaar he’ George heeft deze keer Belinda op gepakt en tussen zijn bennen gezet. Haar hoofd ligt tegen zijn borstkas. Ik weet dat Belinda hier van geniet. Gewoon zo liggen vriendschap of liefde het gaat haar niet uit maken zolang het niet is zoals vroeger. Belinda heeft veel mee gemaakt in haar leven om eerlijk te zijn. Niet dat ze er ook maar een woord over zegt, nee daar voor heeft ze haar trots nog. Typisch Belinda.

‘Hey’ ik voel dat er iemand naast me komt staan. ‘Is Angelique niet mee?’ ik draai me om en kijk recht in twee bruine oogjes. Ja, ja ik ben bijna even groot als Fred en George. Groot he? ‘Nee, die moest nog iets doen’ ‘Wat moest ze doen?’ ‘Dat gaat jou niets aan George’ ‘En gaat het mij iets aan?’ Belinda trekt een pruillipje. ‘Ze moest nog iets doen voor bezweringen’ ‘Volgt ze dat?’ ‘Ja’ ‘Ik dacht dat ze me vorig jaar zei dat ze dat dit jaar niet meer mocht doen’ ja Angelique is even oud als mij, en zit dus in het zesde jaar. ‘Ze heeft haar ouders omgepraat, ze zei dat het niet uitmaakte wat zij dachten, ze zou bezweringen doen’ ik grinnik. ‘Het is wel niet eerlijk he’ ik zie dat Belinda naar beneden kijkt. ‘Wat is niet eerlijk’ George kijk haar aan. ‘Jullie zijn hier volgend jaar niet meer’ ze heeft nog gelijk, een kleine wolk komt in de lucht te voorschijn.