Hoofdstuk 5

''Jessica vertel het me nou''
Ik ken mijn moeder lang genoeg om te weten dat ze dit dagen lang vol kan houden en dat ze weet waarneer ik lieg.
Maar ik kan haar toch moeilijk vertellen over wat er gebeurd is op school. Ze gelooft me toch niet. In het ergste geval denkt ze zelfs dat ik gek geworden ben.
''Ik heb gewoon niet zo'n honger.'' Zeg ik dan maar. Er kan een kans zijn dat ze het gelooft. Hopelijk stelt ze dan geen vragen meer. De hoop zakt weer in mijn schoenen waarneer mijn moeder haar mond weer opent. ''Hoe kan dat nou. Je hebt maar drie happen op.'' Begint ze.'' Ik kan aan je gezicht zien dat er iets is. Heeft het iets met school te maken? Word je gepest? Wat is er nou.''
Het heeft dus niet geholpen. Waarom moet ik nou weer zo'n afleesbaar gezicht hebben. Soms lijkt het alsof mensen me kunnen lezen als een open boek. Ik wou dat ik dat kon veranderen.
''Ik voel me gewoon niet lekker. Heel erg misselijk en ik heb nog zoveel huiswerk. Ik denk dat ik maar alvast naar boven ga.'' Nog voordat mijn moeder kan antwoorden storm ik naar boven.

Waarneer ik op mijn kamer ben pak ik een schriftje en een pen. Ik doe het schriftje open en pak een nieuwe bladzijde.
Ik moet nu gewoon even alle dingen die vandaag zijn gebeurd op een rijtje zetten. Als ik deze dingen in me hoofd hou word ik gek. Dit was dus echt serieus de raarste dag van mijn leven.
In het midden van het blaadje schrijf ik dit op: Maandag 7 Oktober 2013
Het is dus tijd om te brainstormen. Oke, wat is er vandaag allemaal gebeurd. Denk Jessica,denk.
Na een paar minuten heb ik dit op het papiertje geschreven: Nieuwe jongen, Raar geluid,snelle jongen, Verschillende oogkleur, Vampier?
Het is officeel mijn leven is nu niet meer wat het was. Het enige wat ik nu nog wil is uitzoeken wat hier aan de hand is. Hoelang het me kost om het uit te zoeken. Ik wil weten of er een verband tussen die dingen zit. Maar eerst huiswerk. Hopelijk gaat dit nog lukken, want ik snap er namelijk niks van. Ik durf te wedden dat ik hier misschien nog na twaalven bezig ben. Ik wou dat ik gewwon weer vijf was ofzo. Toen hoefde ik niet hard te werken, Waren die rare geluiden er niet. Maar één ding was er toen wel.......papa.