006

‘… draai, draai, draai, pose, sta, sta, sta, draai, draai, draai, pose, sta, loop, loop, loop…’. Pierre had de rare gewoonte alles mee te schreeuwen. ‘En… stop!’. Hij draaide zich om naar de stereo en zette de muziek uit. ‘Heel mooi, meisjes, heel mooi, jullie doen heel mooi’, zei hij met een brede glimlach. Sam ademde zwaar. Pierre was de goedheid zelf, maar vroeg wel veel van hen. ‘Joellie hebben vijftien minuten niks, ik ga koffie halen, ik kom terug, popsterren komen en wij gaan leren liften’. De meisjes knikten. ‘Komt goed’, zei Nathalie terwijl ze als eerste naar het bankje liep. ‘Doei, meisjes’. Pierre liep de deur uit. Sam liep ook naar het bankje, ging zitten en nam haar tas op schoot. Jennifer, Emily en Rachel kwamen tegenover hen staan, aangezien het bankje niet zo groot was. ‘Heb je die spitzen zo gekocht of heb je ze zelf geverfd?’, vroeg Rachel, doelend op Nathalie’s zwarte schoenen. Nathalie pakte een flesje water uit haar tas. ‘Geverfd’, zei ze kortaf. Sam pakte een banaan uit haar tas. Ze pelde hem open en nam een hap. Jennifer pakte haar tas van het bankje en ging in kleermakerszit op de grond zitten. ‘Heb je dan altijd dezelfde schoenen aan?’, vroeg Sam verbaast aan Nathalie. ‘Jij niet dan?’. ‘Nee, ik pak elke dag nieuwe’. Nathalie keek haar fronsend aan. ‘Elke dag?’. ‘Ja, ik ook’, beaamde Jennifer. ‘Waar dansen jullie dan?’, vroeg Nathalie. ‘Brighton Ballet Theater’, antwoordde Jennifer. ‘New York City Ballet’. Sam nam nog een hap van haar banaan. ‘Dans jij bij het New York City Ballet?’. Rachel keek haar met grote ogen aan. Sam knikte. ‘Ik ben eerste solist’. ‘Ik wil daar ook zo graag werken, ik heb vorig jaar wel auditie gedaan, maar ik werd afgewezen’. ‘Heb je al een vaste baan?’, vroeg Sam. ‘Nee, ik ben nog op zoek’. ‘Dan zou ik het dit jaar gewoon weer proberen’, raadde Sam haar aan. Rachel knikte. ‘Dat wou ik ook’, zei ze met een klein glimlachje. ‘Wat zit daar in?’, vroeg Emily. Met een zuur gezicht keek ze naar Jennifers flesje. Het was gevuld met een roze/rode prut. ‘Aardbeien, frambozen en magere yoghurt’. Alle vier keken de meisjes wat raar naar het flesje. Jennifer lachte. ‘Het is echt heel lekker, hoor’. ‘Ik ben benieuwd hoeveel we hiervoor krijgen’, begon Nathalie over een heel ander onderwerp. ‘Genoeg’. Met een kleine glimlach kwam Louis door de openstaande deur de zaal binnen, gevolgd door Liam en Harry. ‘Hoi’. ‘Hallo’. Beiden glimlachten ze even naar de meisjes. Jennifer stond als eerste op. ‘Hoi’, zei ze met een glimlach. ‘Hey’, zei Sam. Ze stopte het laatste stuk van haar banaan in haar mond. ‘Hoi’, zei Rachel als laatste. Nathalie zei niks en Emily kon maar niet ophouden met staren. ‘Ah, mooi, popsterren zijn hier, mooi’. Pierre kwam met een beker koffie de zaal weer in. Hij stopte met lopen en keek even goed. ‘Waar zijn andere popsterren?’. ‘Niall moest nog naar de wc’, antwoordde Liam. Pierre knikte. ‘Oke, meisjes, spullen weg en staan gaan in zaal’, commandeerde hij. Sam stond op. Ze liep tussen de jongens door en gooide haar banenschil in de prullenbak naast de deur. De andere meisjes stonden al klaar en Sam ging er maar snel naast staan.