Hoofdstuk 1

De zon kwam langzaam op en dat was goed te zien. Een witte poes opende haar witte ogen. Ze schrok even; dit was de kraamkamer niet? Toen wist ze het: Gisteren was ze leerling geworden. Ze miste ook de warme zachte vacht waar ze altijd in sliep, van haar moeder, Lichtvlek. Dat was een witte poes met oranje vlekken, haar broer, die leek meer op hun vader, Roodklauw. Zijn leerlingen naam was Stropoot, en zijn vachtkleur was de kleur van het stro. Hij had een witte buik, maar voor de rest was hij stro-kleurig met iets donkerdere strepen. En blauwe ogen, donkerblauw, ze waren niet zo helder te zien. 'Snelpoot! Wordt eens wakker! Weet je nog: training? Leerling? Krijger worden?' Snelpoot keek haar broer slaperig aan. 'Ons doel?' ging hij door om haar wakker te krijgen, over het krijger worden. Nu opende de poes haar ogen helemaal en was niet meer moe. 'Oh ja!' miauwde ze. Haar mentor was Grijsstaart. Een grijze kater met een iets donker grijze staart. En helder blauwe ogen. 'Ik ga al naar Grijsstaart, ga jij nou maar naar Donkervacht. Hij wil vast ook wel trainen.' miauwde ze toen. Stropoot knikte, en rende het leerlingen hol uit. Op weg naar haar mentor, dacht ze aan de droom die ze had. Ze moest iets doen maar wat? Zodra ze de kans kreeg, met de medicijnkat praten. Die moest haar wel begrijpen, en misschien zou ze ook wel vertellen of het gewoon haar fantasie was, of echt een teken. De medicijnkat was een aardige kater. Hij had een rode vacht met ietsje donker rode strepen, met witte buik, snuit, en puntje van zijn staart. En gele ogen, zijn naam was eh, eh.. Snelpoot moest even denken. Roodstaart, Roodstreep, rood- Roodhart! Dat was het: Roodhart! En zijn leerling poesje, een grijs-zilver poesje met amberkleurige ogen. Grijspoot. Het klonk als een jongensnaam, maar de leider, Groenster, had al een mooie naam voor als ze een echte medicijnkat was, grijsroos. Dat was haar wel vertelt, toevallig luisterde Snelpoot toen mee. Toen ze nog snelkit was. 'Kom je nog, Snelpoot!? Of ga je de hele dag daar staan dagdromen, terwijl je ''sloom loopt''?' miauwde haar mentor's stem. Snelpoot schudde haar kop heen en weer om haar op haar training te richten. Ze snelde met volle kracht naar Grijsstaart. Even leek de grijze kater het goed te vinden dat ze al zo snel kon voor een leerling, maar dat was na één en halve seconde al weer voorbij. 'Sorry, Grijsstaart, ik-' miauwde ze zo snel als ze kon. 'Het is al goed, Snelpoot. Laten we gaan. Vandaag laat ik je het hele territorium zien,' miauwde hij. Snelpoot keek blij, met haar ogen keek ze haar mentor aan. Een avontuur! Eindelijk het kamp uit! Maar wat hij daarna vertelde was minder leuk. 'Maar daarna laat ik je zien hoe je mos verzamelt voor de oudsten, en hoe je hun moet verzorgen.' Snelpoot's blijheid ging als sneeuw voor de zon weg. Haar mentor keek haar aan. 'Wees blij, snelpoot. Toen ik leerling was moest ik drie dagen lang voor de oudsten zorgen omdat mijn mentor het te druk had, ik mocht nog niet eens het kamp uit alleen voor mos!' Snelpoot grijnsde, zij mocht tenminste het territorium bekijken! Als eerste in de training! En voor de oudsten zorgen, maar daar dacht ze maar even niet aan. Sluwpoot kwam aan, dat was een leerling die altijd andere leerlingen pestte, wist Snelpoot. Oh nee, zou hij nu ook haar gaan irriteren? Ja, dat deed hij. 'Haha! Ik heb al jachttrainingen! En jij moet alleen nog maar de oudsten verzorgen? Zie je wel, daar gebruiken ze je alleen voor!' spotte hij, maar Grijsstaart keek hem boos aan waardoor hij wegging, voordat hij straf kreeg. Roodhart kwam langs met wat kruiden in zijn bek, dragend naar het medicijnkat hol. Hij merkte Snelpoot en Grijsstaart niet eens. Het leek of hij het druk had met een gewonde kat te verzorgen. Dat herrinerde de jonge witte leerling, dat zij nog met hem moest praten, maar zodra het kon. 'Laten we gaan.' miauwde Grijsstaart. Ze gingen de tunneldoor, om het territorium te verkennen.