Onderaan de waterval

De lucht suisde langs Denises en Eva's oren.
Met hoge snelheid naderden ze het einde van de waterval, die niet zo schuimerig was als ze dachten.

KNAL!
Keihard landden Denise en Eva in het water.
Gelukkig hadden ze hun elementenvoordeel.
Denise had een zacht 'kussen' van bladeren gemaakt, met lianen verstevigd.
Water was Eva's element, dus zij vond de landing niet zo erg.
Denise schudde zich uit.
''Kappen nou!'' riep Eva, lachend, dat wel.
Denise grijnsde even.
''Nu op zoek naar Anika''
Denise knikte, daar was ze het mee eens.

Arme Anika, haar element is vuur, en het is hier kletsnat.
Dacht Eva.
''Haha, kom ook!'' Denise werd natgespetterd, dat was Anika.
Ja hoor, Anika stond met haar rug in de stralen van de waterval.
''Het is heerlijk, kom op, doe ook mee!''
Eva was intussen ook komen kijken.
''Natuurlijk...'' zuchtte ze.
''Pfff... nu we hier toch zijn, ik ga even lekker op mijn rug drijven...'' zei Denise, ze draaide zich op haar rug en dreef langzaam weg.
Eva deed mee.
Anika had het liefst nog even verder gedouched, maar ook zij dreef even later met haar zus en diens vriendin mee.
Ze kwamen weer in een wilde rivier, maar daar schonken ze geen aandacht aan.
Bovendien was nergens het geluid van een waterval te horen, dus waarom zouden ze zich dan zorgen maken?

Nou, zorgen mochten ze zich best maken...
Als ze nu eens wisten wat ze zou gaan gebeuren...