Hoofdstuk 127

Yuna
Ik blijf maar naar de afbeelding staren en lees de tekst misschien wel vier keer opnieuw. Ik schik dan ook lichtelijk als Aiden het boek dicht slaat en me bedenkelijk aankijkt.
‘Ik vond hem er nog wel aardig uit zien’ zucht ik.
‘Niet alles is wat het lijkt. Kijk maar naar mij’ het laatste zegt hij met een grijns.
‘We moeten dit aan Ben vertellen!’ zegt hij terwijl hij op staat en me weer mee trekt.
Eenmaal binnen loopt Jack rondjes en Ben kijkt hoe hij dat doet terwijl hij er bij zit.
‘Die vampier is echt gevaarlijk!’ roept Aiden en gaat voor Ben staan.
Hij slaat het boek weer open en drukt het bijna in zijn gezicht.
Licht geïrriteerd pakt hij het boek uit Aiden’s handen.
‘In jouw ogen is iedereen een bedreiging’ zucht hij en begint te lezen.
‘Maar het is echt zo! En niet alleen voor ons’ hij wordt onderbroken door een grom van Ben die druk aan het lezen is. Aiden houdt zijn mond en gaat naast hem zitten.
‘Jack ga alsjeblieft gewoon zitten’ zucht ik terwijl ik zelf ook ga zitten.
‘Wat staat er dan in dat boek?’ roept Jack uit en ploft neer op de stoel.
Ben zegt nog steeds niks en slaat een bladzijde om.
‘Waarom loop je trouwens zo druk rond?’ vraag ik als het van alle kanten stil blijft.
‘Die Rowan ligt weer te rillen en is weer weg gezakt’ mompelt hij.
Ik knik een keer en denk meteen weer aan het plaatje in het boek. Er loopt een rilling over mijn lijf.
‘We hebben dus een probleem. Als hij de oude weer is voor zo ver dat kan zonder bloed, wat gaan we dan doen?’ vraagt hij volgens mij meer aan zichzelf dan aan ons.
‘Daar heb ik niet over na gedacht’ zeg ik zachtjes.
‘Ergens dumpen nu het nog kan’ zegt Aiden terwijl hij zijn schouders ophaalt.
‘Hoe kun je dat nou zeggen?’ roep ik verbaast.
‘Wat staat er nou in dat stomme boek van je!?’ roept Jack die nog net niet uit zijn vel springt.
Ben gooit met wat voorzichtigheid het boek naar Jack die hem met gemak opvangt. Hij begint met lezen en volgens mij leest hij net als ik het stuk een paar keer door.
‘Maar zonder drakenbloed gaat hij dus dood? Net zoals wij zonder gewoon bloed?’ vraagt hij zonder zijn blik uit het boek te halen.
‘Ja, dus nu weten we ook waarom hij in de stallen was en waarom Naur zo boos was’ ratelt Ben zonder op ander antwoord te wachten.
‘Maar dan is het toch vrij simpel?’ vraagt Jack.
Volgens mij kan Aiden hem volgen maar Ben en ik kijken elkaar aan.
‘Nou vertel, wat is simpel?’ zegt Ben na een paar tellen.
‘Gewoon geen draken bloed geven’ zegt Jack terwijl hij zijn schouders ophaalt.
‘En jij gelooft dus echt dat hij op die kamer blijft zitten? Wat denk je zelf?’ ik schud mijn hoofd.
‘Daar heeft Yuna wel gelijk in. Wij zouden ook niet braaf blijven zitten, hij weet en ruikt ook wel dat hier meerdere draken zijn’ legt Ben uit.
‘Daar heb je wel een punt. Maar hij is gevaarlijk en ik weet zeker dat hij weer beter wordt’ zegt Jack die zichtbaar aan het nadenken is voor een oplossing.

Ondertussen is het donker geworden en pak ik snel wat te eten. De jongens gaan om de beurt jagen zodat ik niet alleen ben.
‘Stel je voor dat Rowan wakker wordt en dat je alleen bent?! Veel te gevaarlijk’ had Ben geroepen voordat hij de deur uitliep.
‘Zelfs als hij niet aan je heeft gezeten vermoord ik hem als nog’ riep Aiden er achteraan. Niet veel later viel de deur dicht.
Jack kan nog steeds niet stil zitten en staan na een tijdje staat hij dan ook weer op om rondjes te gaan lopen.
‘Nog even en je zakt door de vloer van de slijtage’ grinnik ik zachtjes.
Jack mompelt wat terug maar blijft stug doorlopen.
‘Ik hoop niet dat het een lange jacht wordt want ik wordt nu al gek van Jack’ denk ik bij mezelf.