Hoofdstuk CVIII

Foto bij Hoofdstuk CVIII

Ik zweer dat ik een kort stukje wilde schrijven. Er hoefde niet heel veel in en ik had zo'n 700 woorden toen ik het bijna af had, dus het ging goed. En toen opeens niet meer, blijkbaar, want het zit nu erg dicht tegen 1200 aan. Normaal zou ik dit misschien in tweeën hebben geknipt, maar dat gaat nu gewoon niet, dus ik denk dat jullie weer geluk/pech hebben. Alsjeblieft/sorry.


Over dat laatste bleek hij zich echter geen zorgen hoeven te maken, want het was Percy die zich uiteindelijk bijna letterlijk in Olivers armen wierp.

Deze story is niet geschikt voor alle leeftijden. Daarom is deze alleen te lezen als je bent ingelogd. Zo houden we Quizlet.nl leuk voor alle bezoekers.

Reageer (10)

  • elisabed

    (H)(H)(H)

    1 decennium geleden
  • Muze

    Aha! Dat verklaart de titel

    Hemel, ik krijg echt zo een lekker warm gevoel van je stukjes tegenwoordig, zelfs als ik doodop ben of down, het brengt altijd een glimlach op mijn gezicht.
    En ik geef Ol gelijk, mister February verdient wat meer liefde en waardering... Ook van zichzelf, altijd zich aan die strikte hersenkronkels in zijn hoofd houdend... Zucht. Ach ja, als hij ze niet had zou het Perce niet zijn....
    Damn, ik kan niet geloven dat het nu echt binnenkort gedaan is :S

    1 decennium geleden
  • harryisnietecht

    Jouw hoofdstukken zijn NOOIT te lang, allerliefste Square ;)

    Perce doet echt héél onnozel, de Wemeltjes zouden het hem niet kwalijk nemen als hij de waarheid vertelde :P

    Lieve hemel, dit verhaal is dus binnenkort écht afgelopen (huil)

    1 decennium geleden
  • Wiarda

    Na een paar hoofdstukken mezelf omgetoverd te hebben tot 'stille lezer' (doordat mijn laptop heeft besloten dat internetverbinding voor losers is), kan ik nu weer eindelijk reageren. Kon op de iPad eigenlijk ook, maar dat typt echt verschrikkelijk. (no_chears)

    En ik ga je nogmaals vertellen dat je een fantastische schrijfster bent, want in dit hoofdstuk zit wederom een stukje waardoor ik even een tijdje voor me uit moest staren, omdat het gewoon zo menselijk was. Ik weet niet waarom, maar de zin "Kun je nog even op me wachten?" vond ik echt heel erg mooi. Vaak hoor je mensen zulke gesprekken helemaal van zich afduwen, waarschijnlijk omdat ze de pijn van het herinneren niet willen voelen, maar Percy heeft zojuist:
    1. beloofd dat hij er sowieso nog met Oliver over gaat praten
    2. aangegeven dat hij er werkelijk nog niet klaar voor is, en niet het onvermijdelijke probeert te vermijden, want zo is hij niet. Hij heeft niet alleen een hart van goud (ghehe, ik houd ervan als de titel van een verhaal terugkomt in het verhaal (bloos)), maar dat hart is ook een echt leeuwenhart. Schijt aan iedereen die zegt dat Percy niet in Gryffindor thuishoorde, want dat is dapper.

    En ik ben geneigd om eindeloos te gaan angsten over het hele complimentjes-omdraai-gedoe, maar dat ga ik toch maar niet doen. Dat moment was ergens namelijk ook heel erg lief, dus eigenlijk zou ik het alleen maar verpesten voor mezelf. ><

    1 decennium geleden
  • Muldwych

    DGKMLDFGSDLGKdf
    GO PERCE
    GO PERCE
    GO PERCE
    GO PERCE
    WOOHOOO
    #vreugdedansje
    Je mag btw vaker zo'n lange hoofdstukken schrijven, i luuuuuveee dem! ^^

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen