Ch. 12 Angelique

Winter

Oke ik haat het leven. En dat is goed te merken ook, buiten staan de wolken heel donker. Sevens begint het nog te onweren. Was ik eindelijk is verliefd, gaat een of andere trut er met hem vandoor! Oke ik weet het ik heb geen enkele reden om kwaad te zijn, maar toch ik vind het niet eerlijk. Angelique komt langs me wandelen. ‘En heb je het nieuws al gehoord?’ een glimlach siert haar gezicht. Ik kijk haar aan, volgens mij nog al vies dat ik haar aankijk. Want ze trekt haar gezicht achter uit. ‘Een beetje ziek’ ‘Ja’ een kort antwoord, maar het lijkt haar tevreden te stellen. ‘Maar je hebt het nieuws van mij en Fred al gehoord zeker, natuurlijk je bent Freds beste vriendin’ ze lacht even en gaat dan verder.

Ik zit met een lang gezicht in de leerlingenkamer en George zit in de zetel voor me hij zit me al de hele tijd raar aan te kijken. Fred komt binnen. ‘Wat is er met jullie aan de hand’ hij heeft ons een tijdje bekeken. ‘Ik ben aan het na denken’ ‘Kan je dat wel?’ normaal zou ik al aan het lachen zijn maar nu niet. ‘Haha, nee ik probeer te bedenken wat er met haar zou zijn’ Fred zet zich naast George in de zetel en kijkt me net zoals George aan. Ik geef ze allebei een kwade en kille blik. Alle twee vallen ze achteruit uit de zetel. ‘Oke, Winter er is echt iets met jou, als je nu al niet lacht’ twee rode kopjes komen boven de achterkant van de zetel piepen. ‘Kleine kinderen’ ik draai met mijn ogen en slaag mijn armen over elkaar. George komt aan mijn rechter kant zitten en Fred langs mijn linker kant. Ik voel de arm van George over mijn schouders hangen. ‘Wat is er?’ ‘Iemand die ik leuk vind heeft een lief’ ik slaag mijn ogen ten hemel. Natuurlijk zeg ik het, ze zouden niet eens door hebben dat ik het over Fred heb. ‘Oeh is Winter verliefd’ George kijkt me met glimoogjes aan. ‘Niet meer hij heeft toch al een lief, en nu ga ik slapen’ ik geef ze allebei een kus op hun wang en verdwijn richting mijn kamer. Ik laat me op mijn bed vallen. ‘Wat is er met jou aan de hand?’ Belinda kijkt met een oog op van het boek dat ze aan het lezen is. ‘Fred is met Angelique’ ‘Pijnlijk’ ik knik. Ik hoor dat ze haar boek dicht doet en weg legt. Ze zet zich achteraan op mijn bed. Maar meisje toch zegt ze als ze merkt dat er een traan over mijn wang rolt. Ik ben echt blij dat de meisjes van mijn jaar met te veel in Griffoendor zitten dus in twee kamers gesplitst zijn. Je hebt Belinda, Melinda en ik in een kamer en de rest dat zijn nog 6 meisjes in de andere. Belinda en ik hebben geluk met Melinda, ze is redelijk stil maar een heel lief kind als puntje bij paaltje komt. Ik val uiteindelijk in slaap, Belinda zat nog altijd achteraan op mijn bed, ik heb haar horen weg gaan en daarna ben ik inslaap gevallen.

Voor de mensen die er over gelezen hebben: Angelique op de foto