Hoofdstuk 45

Peter rijdt naar mijn huis. Eenmaal bij mij thuis, stappen we uit en lopen we naar de deur. Ik open de deur en dan lopen wij naar binnen. Ik loop gelijk naar boven en gooi mijn spullen op mijn bed. Peter komt mijn kamer ingelopen en slaat zijn armen rond mijn middel. “Aim.” “Ja, wat is er?” “Kan jij nu iets heel leuks aantrekken?” “Waarom?” “Omdat we zo weer weg gaan.” Ik draai me om en kijk Peter aan. “Waar gaan wij naartoe?” “Verrassing.” “Jij met je verrassingen. Ik ga me wel opkleden.” “Oké, dan ga ik dat ook doen.” “Waar zijn je kleren dan?” “In mijn auto.” “Ha, jij hebt iets gepland hè. En Ilja wist wat jij van plan was.” “Ja, dat klopt. Hop, nu omkleden.” “Oké baas.” Peter loopt mijn kamer uit en ik loop naar mijn kast. Wat zou Peter van plan zijn? Ik hoop maar dat het leuk is. Ik pak een jurkje uit mijn kast en kleed me aan. Ik doen mijn haar snel en doe dan mijn sieraden om. Ik pak mijn hakken en trek die ook aan. Als ik mijn make-up ook heb gedaan, kijk ik in de spiegel. Alles zit goed. Ik loop naar beneden, waar Peter op de bank zit. “Ik ben klaar”zeg ik. Peter kijkt op en staat op van de bank. “Je ziet er weer geweldig uit”zegt hij en geeft me dan een kus op mijn wang. “Jij ziet er ook niet slecht uit.” “Dank je.” Ik druk kort mijn lippen op die van Peter en dan pak ik snel een klein tasje, waar ik wat spulletjes in doe. “We kunnen gaan.” “Let’s go”zegt Peter vrolijk en dan lopen we samen mijn huis uit.

Peter heeft mijn hand vast en samen lopen we een super chic restaurant binnen. Er komt een man naar ons toegelopen. “Goede avond. Heeft u gereserveerd?” “Ja, ik heb gereserveerd op de naam Wijksma.” De man loopt naar een tafeltje en gaat, volgens mij, alle namen af. “Ja, u staat ertussen. Volg mij maar.” Peter en ik volgen de man. Hij leidt ons naar buiten en wijst ons een tafeltje aan. Ik kijk om me heen. Het is echt prachtig. We hebben een plaatsje bij het balkon en vanaf kan hier kan je goed het park zien, dat tegenover het restaurant ligt. “Wow”zeg ik. Peter schuift een stoel naar achter. “Ga zitten, mevrouw.” Ik ga zitten en Peter schuift de stoel weer aan. “Dank je wel, meneer.” Peter gaat tegenover me zitten. Peter en ik kijken elkaar aan en schieten beide in de lach. Peter pakt mijn hand vast en geeft er een kusje op. Ik voel dat ik bloos en kijk even naar beneden. “Ik houd van je Aim.” Ik kijk Peter recht in zijn ogen aan. “Ik houd ook van jou.” Peter glimlacht breed en blijft me aankijken. “Ik laat je nooit meer gaan. Je bent en blijft van mij”zegt Peter met een hele grote glimlach. “Ik wil niet dat je mij ooit laat gaan. Ik ben en blijf van jou. Daar gaat niks in veranderen.” Beide lachten we breed en kijken we elkaar aan. “Kom is”zegt Peter en wenkt me. Ik leun over de tafel heen en dan drukt Peter zijn lippen op de mijne. Peter’s tong tilt tegen mijn lip aan en ik laat hem binnen. Onze tongen spelen een spelletje. Wat zouden de mensen die hier zitten wel niet denken. Wij zijn ook de enige die gaan tongen in een restaurant. Ach, de rest boeit me niet. De enige die me boeit, is Peter. Mijn geweldige Peter.

“Dat was lekker”zeg ik als de obers met onze borden weglopen. “Ja, maar het is hier altijd lekker.” “Kom je hier vaak dan?” “Ik kwam hier vaak met mijn ouders. We waren een soort van vaste klant.” Ik lach even. Mijn rechterhand ligt op tafel en met mijn linker hand ondersteun ik mijn kin. Peter pakt mijn hand vast en kijkt me diep in mijn ogen aan. Dan staat Peter opeens op en mijn ogen worden groter. Wat gaat hij doen? Peter loopt naar mij toe en haalt dan iets uit zijn zak. Hij gaat op één knie naast mij zitten en ik sla mijn handen voor mijn mond. Wat gaat hij doen? “Peter wat doe je”vraag ik. Peter wordt een beetje rood maar blijft mij aankijken. “Lieve Aimee. We kennen elkaar nog niet zo heel lang maar ik weet dat ik heel veel van je houd. Wees maar niet bang, ik ga je geen aanzoek doen. Ik wil dat onze relatie officieel wordt. Dus daarom ga ik je vragen. Wil je mijn vriendin zijn?” Peter opent een doosje en er verschijnt een ring. Ik heb mijn handen nog steeds voor mijn mond geslagen maar ik lach wel breed. Ik krijg tranen in mijn ogen. Dit is zo mooi. Ik knik met mijn hoofd. Ik haal mijn handen weg. “Ja, ik wil jou vriendinnetje zijn.” Peter lacht breed naar me en ik pak zijn gezicht tussen mijn handen. Ik druk mijn lippen op de zijne en we zoenen even innig. Nadat ik mijn lippen van die van Peter af heb gehaald, schuift Peter de ring rond mijn vinger. Peter staat op en ik doe hetzelfde. Ik sla mijn armen rond zijn nek en geef hem een knuffel. Er loopt een traan bij mij naar beneden en die veeg ik snel weg. Dit is zo romantisch. Echt iets voor Peter. “Ik houd van je”fluister ik in zijn oor. “Ik ook van jou.”