Mijn Masker

Mijn tranen zijn gestopt
Mijn ogen zijn gedept
Mijn gedachten zijn verstopt
Maar mijn verdriet is nog niet weggeëbd
Ik verstop het diep in mij
Zodat niemand het zal weten
Voor de buitenwereld lijk ik blij
Maar hoe te lachen ben ik vergeten
Mijn masker is weer heel
Alle scheuren zijn gedicht
Ik sta weer op het toneel
Met een lach op mijn gezicht
Tot het masker zal verslijten
Zal ik in mijn rol blijven
Tot het masker zal gaan splijten
Zal ik leugens schrijven
Want als mijn masker scheurt
En de tranen ontwaken in mijn hart
Zal ik worden meegesleurd
Naar een wereld van alleen maar zwart

Xx.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen