brakin' up
toen ik je voor het eerst zag, vond ik je al geweldig! Toen je met mij begon te praten, kon het niet meer stuk. lange msn-gesprekken gingen voorbij en ik kon het niet verbergen dat ik je echt mocht. Toen ik je tegenkwam richting school, en je met mij meereed, was de geweldigste rit naar school die ik ooit had gemaakt Je moest van school weg, ik zei dat ik hem ging missen. 'Ik jou ook' zei hij en vertelde dat hij onze ritjes naar school ook wel zou missen.
Daar op die fuif, met Niewjaar dacht ik, daar zag ik je nog eens. Het was geweldig om samen te dansen op de overbevolkte podiums. De week erna, Snowfever, de fuif die heel mijn leven zou veranderen. Een sms met'ik sta aan de inkom' en ik liep er naartoe. Daar stond hij dan.'Heey' riep ik en wou hem 'n kus op zijn wang geven, dat werd een kus op de mond Ik wist niet wat er gebeurde en probeerde wakker te worden want dit klopte gewoon niet. Maar het was echt. Vanaf toen kon mijn leven niet meer stuk.
5maanden heb je het met mij uitgehouden, of ik met jou...Ik hield zoveel van jou, 2 weken had ik niets van hem gehoord, ik maakte me zorgen maar ik wist dat hij niet veel berichten stuurde dus ik wachtte gewoon tot hij terug was van zijn vader. Die avond stuurde ik een bericht of ik naar hem mocht komen. 'Liever niet, ik denk dat het niet meer verder kan tussen ons' mijn blik stond op oneindig en Jolien, die naast mij zat pakte mij gsm en las het bericht. Ik kon niet huilen of roepen, ik zat daar gewoon maar, voor mij uit te staren en hopen dat dit een verschrikkelijke nachtmerrie was!Al die prachtige herinneringen flitste voorbij, dat weekendje aan zee, die vele keren dat je mij liet lachen, het gezellig naar een film kijken... ik kon het nog steeds niet geloven. Op msn was het officieel, hij maakte het uit, hij maakte het uit op msn! De laffaard dacht ik. Daarna ben ik nog met hem gaan praten, maar hij leek niet geïnteresseerd, ik ben weggereden.
Thuis aangekomen vroeg hij waarom ik opeens wegging, ik dacht dat het wel duidelijk was waarom. Elke dag leek een verspilling en het werd alleen maar slechter. Iedereen zegt dat die jongen mij niet waard was en dat ik wel iemand anders vond, een betere! maar ik wou geen betere!Ik wou mijn Roel terug! De gekke, altijd actieve, altijd lachende Roel die ik zo graag had.'Je zal nooit de échte rede weten' zei hij en daarmee moest ik hem maar vergeten. Daarmee moest ik het doen. Als ik nu nog een kans zou krijgen, ik zou het zoveel beter doen, want nu ken ik hem door en door! misschien was het wel verkeert dat ik hem heb moeten leren kennen in onze relatie...Maar ik mis hem zo, en toen die kus een maand na dat het uit was. Die kus deed me beseffen wat ik had moeten missen voor zo lang. Het bleek maar voor even een gelukkig moment te zijn want volgende dag ,brak hij mijn droom direct af door te zeggen dat het nooit meer goed komt tussen ons.
Ik dacht dat ik al hard gekwetst was, maar het kon nog harder blijkbaar. Maanden vlogen voorbij en ik kan hem nog steeds niet vergeten. Het doet pijn je gelukkig te zien met een ander meisje. Ik hoop dat ze beter is dan mij Roel, Ik hoop dat ze beter kan troosten, knuffelen, liefhebben, lachen, kussen en weten wat je bedoelt dan ik.. En ik, ik blijf nog wel een tijd gebroken..Want ik hield echt van hem. 'You're drop dead gorgeous' zei hij met zijn o zo schattige lach' in het begin van onze relatie. Hij kon zo lief zijn op zijn manier. Wel, voor mij ben je nog altijd 'drop dead gorgeous' want jij zag mij graag, ik zie je graag...
'k denk dat het dat zo wat is wat ik voel...
Er zijn nog geen reacties.