Twimom
twimom
Laatst online: -
Voornaam:
twimom
Status:
Woonplaats:
Kleindorpje in nederland
Leeftijd:
117
Hobby's:
Alles wat mij gelukig maakt
Website:
Vorige namen:
lijst
ik ben een liefe mama en heb een schat van een man.
we wonne in een piep klein dorpje in nederland
we wonne in een piep klein dorpje in nederland
A best friend is like a four leaf clover: hard to find and lucky to have - by Sarah Jessica Parker
Geregistreerd:
1 decennium geleden
Laatst on-line:
1 decennium geleden
Tijd on-line:
6 dagen 5 uur
Pageviews:
7790 [24 uur]
Aantal quizzen:
0
Aantal stories:
0
Aantal polls:
0
Aantal gedichten:
0
Aantal lijstjes:
0
Aantal hoofdstukken:
57
Quizzen ingevuld:
11
Hoofdstukken gelezen:
4916
Reacties geplaatst:
851
GB berichten:
387
Forum berichten:
Gastenboek (337)
Haha je legt de woorden bijna in me mond
1 decennium geledenAnita liep terug de keuken in en mijn ogen vestigden zich weer op Stefan die mij met een zachte blik aankeek'Dus jij bent het liefje van mijn broer?' Ik knikte trots met opgeheven hoofd en hij zuchtte even terwijl hij zijn hoofd schudde.
'Ongelooflijk,' mompelde hij maar ik negeerde het laatste. Er lag een vraag al de gehele tijd op mijn lippen sinds ik Stefan binnen zag komen'Zijn jij en Anita een stel?'
Gelijk keek Stefan op en keek bedenkelijk. 'Nee nog niet maar Stefan vind haar wel erg leuk,' zei Damon met een grijns van oor tot oor. 'Jep en ik wacht tot hij naar mij toe komt maar ik heb gezien dat hij het ooit wel gaat doen,' hoorde ik Anita vanachter een deur zeggen. Ik grinnikte even omdat het tafereel best grappig eruit zag. Ik keek Stefan weer aan en zag dat hij geërgerd naar Damon keek.'Hoe heb je haar overgehaald Damon?' vroeg hij met opeen geklemde kaken. Damon haalde zijn schouders op'Niet.' zei hij simpel.
'Ik hoefde er geen moeite voor te doen ze viel van begin af aan als een blok voor me.' Stefan schudde zijn hoofd en wierp mij een onaardige blik toe'Je weet niet wat je jezelf op de hals haalt met hem meisje,' momepelde hij.
'Nut nut hou daarmee op Stefan ik weet toevallig dat deze twee veel van elkaar houden dus ik gun ze het geluk dat er is. Jij zou dat zelf toch ook willen?' zei Anita die al schuddend met een ander potje binnen kwam lopen. Ze liep naar de kast en wierp geen van ons een blik toen ik zag dat ze een glas zocht. Ze bleef doorpraten'Ik heb een speciaal drankje gemaakt waarmee alle problemen worden opgelost.' Verbaasd keek ik haar aan en ze draaide zich weer om met een glas in haar handen en zette het potje op tafel. Ze keek me doordringend aan en ging in de stoel tegenover mij naast Stefan zitten.
'Goed vertel me nu maar waar je er zo lang over deed Damon om hier te komen,' zei ze met een lieve lach. Ik kon aan haar zien dat ze veel zorg uitstraalde en dat ze voor iedereen het beste wilde. Meteen van begin af aan vond ik haar al aardig. Damon legde van alles uit maar ik luisterde niet ik kon alleen maar naar het potje staren die op tafel stond naast het glas. het spul wat erin zat had een rozeachtige kleur. Ik trok mijn wenkbrauwen op en keek weer naar Anita die mijn aandacht vroeg.
Haha en toen regende het weer lol ^^Haha ow dat kan ik ook wel vertalen hoor let op
1 decennium geleden'Ik weet het heel zeker Damon,' zei ik twijfelend, wat hij blijkbaar had gehoord want hij schudde zijn hoofd. Ik keek hem boos aan terwijl ik met mijn voet op de grond stampte.
Damon grinnikte terwijl hij achterover leunde op de stoel'Het blijft schattig als je dat doet' zei hij op een amuserende manier.
Ik kon er niks tegen doen maar ik sloeg mijn armen over elkaar en probeerde hem boos aan te blijven kijken maar zijn blauwe ogen werkten bijna hypnotiserend en mijn kwaadheid was verdwenen als sneeuw voor de zon.
'Waarom kan je dat wel bij anderen doen maar niet bij mij?' vroeg ik terwijl ik mijn armen liet zakken en het opgaf. Ik liep naar de bank en ging erop zitten terwijl ik voor me uitkeek.
Damon grinnikte'Ow ik was het wel eerst van plan hoor. Voordat je mij ontmoette had ik je al een gehele tijd in de gaten gehouden en was ik zeker van mijn plan. Maar toen ik je bij die rozen zag staan veranderde dat beeld en keek ik anders naar je. Jij bent niet zomaar een meisje.'
Ik keek hem verbaasd aan door de toon verandering in zijn stem.
Hij schudde even zijn hoofd en zuchtte.
'Maar ik wil niet sterven en jou hier achter laten Damon ik wil bij je zijn,' mijn stem klonk bijna wanhopig maar hij was wel gelijk gealarmeerd.
Voor ik het wist stond hij voor me en keek me diep in mijn ogen aan, daarna voelde ik zijn lippen weer over die van mij gaan en ik sloeg automatisch mijn armen om zijn nek.
'Alsjeblieft?' vroeg ik momepelend.
hij schudde zijn hoofd en keek me weer aan'Oke op één voorwaarde dat je met me mee komt.'
Mijn hart maakte een sprongetje'Maar al te graag,' zei ik gretig en hij pakte mijn hand om vervolgens met mij de deur uit te lopen.
De afgelopen maanden had Damon mij vertelt wat hij was en hoe het kwam. het had mij de rillingen bezorgd maar ik was zo verliefd op hem en weg van hem dat ik hem gewoon niet kon laten gaan.
Hij liep de parkeerplaats van het grote huis af waar we samen woonden en we stapten in de auto die op de straat stond.
De hele weg was het stil ik had geen zin om te vragen waar we heen gingen al werd het me duidelijk toen we door het bos reden. In de verte doemde een groot huis op en ik keek er verbaasd naar.
Damon parkeerde de auto en we liepen naar de deur die al werd opengedaan door een aardig uitziende vrouw met een liefelijke blik in haar ogen.
'Dit is Anita, een vriendin van mijn broer Stefan waar ik je over had verteld,' ik knikte even en Anita zei'Aah zijn jullie daar eindelijk? I had jullie eigenlijk al verwacht.
Verbaasd keek ik haar aan terwijl ze een stap opzij deed en onsbinnen liet. Damon trok me meteen door naar de woonkamer en plofde naast me neer op de bank.
'Dus je kon niet beslissen, Damon?' hoorde we Anita grinnikend zeggen vanaf de gang waar ik potjes hoorde klingelen. Verbaasd keek ik naar Damon en hij schudde even zijn hoofd.
'Blijkbaar wel he,' zei hij bijna spottend. Ik kreeg een grijns op mijn gezicht toen er iemand anders binnen kwam lopen. 'Oh eh Damon wat doe jij hier?' zei de jongen verbaasd en zijn blik dwaalde af naar mij. Hij had donkerblauwe ogen en bronzig bruin haar. Damon was bij hem slank gebouwd en vooral elegant. Deze jongeman was geheel het tegenovergestelde, brede schouders en ik gokte dat hij net een stukje langer was dan Damon. Dit moest zijn broer, Stefan, zijn want aan de ene kant leek hij erg veel op Damon maar aan de andere kant helemaal niet. Anita kwam binnengewandeld en stond even stil terwijl ze de etiketten las van de potjes die ze in haar handen had. 'Juist ja dus je bent er heel zeker van?' en ze keek mij vragend aan. Ik knikte alsof ik gelijk wist wat ze bedoelde.
Lijkt wel dat als jij met iets komt ik gelijk volschiet met ideeën haha lolxXXxxx(flower)
Haha lol ik wist dat je dat zou zeggen Ik lig hier nu momenteel half te stikken achterin de klas om niet in lachen uit te barsten want dit is gewoon te grappig
1 decennium geledenIk voelde zijn hand die de mijne vasthield langs mijn arm naar boven gaan -terwijl zijn blik op mijn ogen gericht bleef- langs mijn nek en eindigde langs mijn kaan onder mijn kin. Hij duwde mijn hoofd zachtjes iets naar boven zodat ik hem bijna recht aan kon kijken. hij was een kop groter dan ik en voorzichtig zag ik zijn gezicht dichterbij komen. Voor ik het wist voelde ik zijn zachte lippen over die van mij strijken en ik sloot mijn ogen. De kus was heel zacht en lief, ik snakte bijna naar adem waarbij ik een heerlijke geur binnen kreeg dat mij bijna deed duizelen. De jongen had mij goed vast want ik voelde mijn knieën knikken en zij grip verstevigde iets van zijn arm die om mij heen geslagen was. Zonder dat ik besefte wat ik deed sloeg ik mijn armen om zijn nek en liet mijn vingers door zijn haar glijden terwijl ik op mijn tenen ging staan.
Hij duwde mij zachtjes van hem af en ik voelde een schok door mijn lichaam gaan. Waarom nu? ging er door mij heen en ik wist dat ik meer wilde. Hij pakte mijn hand en streelde die zachtjes. Voorzichtig en geleidelijk leidde hij mij het donkere bos. Mijn ogen waren nog steeds op deze mysterieuze jongen gevestigd.
Wie was hij? En wat deed hij met mij?
Blindelings volgde ik hem tot ik zijn zachte stem dicht bij mijn oor hoorde'Wat is je naam?' vroeg hij zachtjes.
Ik gniffelde even en gaf antwoord op zijn vraag.
'En wie ben jij?' vroeg ik bijna fluisterend.
Zijn ogen gaven bijna licht in het donker en hij trok een scheve lach waarbij zijn tanden niet te zien waren. Zijn ogen werden iets wijder alsof hij zijn wenkbrauwen heel snel optrok en zei'Damon,' mijn hart sloeg overuren toen ik zijn stem hoorde en ik wilde niet dat hij stopte met praten.
Gehehe
xxxxx
Haha ja zo ik las de naam en huppa geen koude vingers meer en warmte dat uitstraalt vanuit je hart lol
1 decennium geledenNu zie ik het al voor me en gelijk doemt dit in me op even kijken hoor euh ja zo:
Een donker bos met donkerrode rozen die de grens aangeven van het einde van het gras. De bossen staan er fleurig bij in de smalle stralen van de zon die door de takken heen scheen. Toch gaf het bos me een rilling die ik niet gewend was. Het trok me aan maar waarschuwde me ook weer dat ik moest vluchten. Al snel wist ik niet meer waar ik aan toe moest geven en liep voetje voor voetje richting het bos. Mijn ogen gleden over de rozen en de geur werd opgepikt door mijn neus. De rozen roken zoetig en helemaal niet onaardig. Ik liet mijn hand langs één van de rozen glijden maar prikte me aan één van zijn doornen. Ik keek naar mijn vinger waar een straaltje bloed uitkwam en er verscheen een frons over mijn gezicht. Ik schudde even mijn hoofd en voelde de kou van het bos op mij vallen. Verdwaasd keek ik om mij heen, de zon was verdwenen achter donkere wolken en er kwam mist opzetten. Mijn hart ging als een razende tekeer tegen mijn borstkas terwijl ik om mij heen keek. De mist was zo dicht dat ik achter mij niks meer zag maar alleen de bomen die voor mij als een grote schaduw tevoorschijn kwamen.
Ik kneep even mijn ogen dicht terwijl er een koud windje opstak. Ik voelde een druppel van de regen op mijn neus vallen en mijn ogen schoten open. Zodra mijn zicht scherp gesteld was zag ik de meest mooie blauwe ogen die ik in mijn hele leven nog nooit had gezien. Mijn mond zakte een stukje open van verbazing terwijl ik mijn hand voelde tintelen. Naar beneden kijken wat het was wilde ik niet. Mijn ogen zaten vast in die licht blauwe ogen die vrolijk stonden. Ik deed een stapje naar achter en zag dat de blauwe ogen van een jonge man was van rond de 20 jaar. Hij had zwarte laarzen aan, een zwarte broek en eenzwart leren jasje dat over zijn zwarte t-shirt hing. Om zijn vinger droeg hij een oude ring met een donkerblauwe steen erin.
Weer werd mijn blik naar zijn gezicht getrokken. Hij was bleek en had zwart haar waardoor zijn huid nog bleker uit leek te komen. Hij had een grijns op zijn gezicht terwijl zijn ogen nu serieus stonden. Ik stond versteld ervan hoe iemand je zo op die manier in de ban kon houden.
Koud had ik het niet meer ik werd overspoeld door warmte terwijl hij mijn blik weer vasthield met zijn mooie ogen.
Haha tataaaam even zo uit mijn duim gezogen moest het gewoon even opschrijven
xXxx(flower)
Haha oow leuk wil ook tv kijken
1 decennium geledenHoe het weer hier is dat wil je niet weten het waait en het regent >< kan ik niet nu naar jullie over gebeamed worden ofzo
xXXXXxxxxx(flower)