Synthopia

Gastenboek (1861)

• Tactician

  Die leraar van jou is cool. Wie is het? New guy of iemand die ik ook misschien ken? En dat van je vrolijkheid... mensen zien inderdaad graag wat ze willen zien. Daarnaast hebben we iets wat ik vrolijkheid-quota noem, en op een gegeven moment heb je dat gewoon bereikt. Persoonlijk heb ik de neiging om de hoeveelheid vrolijkheid die ik heb te gebruiken voor de momenten waarop ik ergens heen moet, college bijvoorbeeld of afspreek met vrienden, waardoor de buitenwereld en de wereld thuis een nogal skewed beeld krijgen van mij. Misschien doe jij wel hetzelfde? Dat je depressief bent, betekent tenslotte niet dat je niet vrolijk kan zijn, alleen dat je per dag, of per week hoe je ook wilt rekenen, minder vrolijkheid hebt om te laten zien en je bepaalt uiteindelijk zelf aan wie je je vrolijkheid laat zien.
  Ga weg bij Lentis. Echt. Ik heb ook bij Lentis gezeten, geen fuck aan gehad. Pardon mijn taal. Hoewel het deels ook aan mezelf lag, lag het ook echt aan de psychologe die ik had en het lopende band gevoel dat ik kreeg bij de organisatie. Je hoort je überhaupt prettig te voelen bij je psycholoog, je moet hem/haar alles kunnen vertellen zelfs de diepste geheimen die je nog niet op je sterfbed zou willen openbaren, en als je dat niet voelt, dan moet je van psycholoog veranderen. Niet doorploegen maar zeggen dat het niet werkt. Ik zou je ook aanraden om dan niet een nieuwe bij Lentis te zoeken maar een psycholoog die niet verbonden is aan iets als Lentis. Persoonlijk heb ik afgelopen jaar bij Urs Amman gelopen, maar ik weet niet of hij geschikt is voor jouw problemen. Maar vraag rond, vraag je huisarts. Het is tenslotte de bedoeling dat jij er beter van wordt, niet dat de psycholoog zijn brood verdient, en als dat niet lukt bij de psych die je nu hebt, zeg dat dan. En medicatie om beter te praten is compleet ridicuul. Oké, ik ben geen bioloog of psycholoog en heb absoluut geen kennis ervan, maar mijn eigen psych heeft geanalyseerd dat ik moeite heb met praten omdat ik het verhaal als een compleet verhaal wil presenteren, dat ik eerst compleet alles uit moet denken over wat en hoe ik het ga zeggen en dat ik daarom niet praat omdat ik niet weet hoe ik het moet verwoorden. Misschien is zoiets ook bij jou aan de hand? Nog daargelaten dat het inderdaad bot is, zou het dan ook geen snars helpen. Als zoiets al kan helpen.
  Misschien gaat het in tegen wat je gelooft, maar je hebt je ouders niet per se nodig. Je hebt steun nodig, dat is waar, maar dat hoeft niet van je ouders te komen. Vrienden (vriendje) werkt net zo goed, misschien zelfs beter. Ik wil niet goed praten wat ze doen, absoluut niet, maar een idee dat ouders per se nodig zijn is niet juist. Dat terzijde. Misschien is het een idee om je vader te zeggen dat je het niet apprecieert dat hij alleen maar over school en cijfers praat? Als je dat niet al gedaan hebt natuurlijk. Ontkenningen zijn helaas heel hardnekkig en moeilijk te breken. Als je het niet wil zeggen, hoeft dat natuurlijk niet, maar wat zegt je moeder dan wel tegen je? Mijn moeder heeft het beste met mij voor, maar voor mij heeft het eigenlijk altijd averechts gewerkt, en het heeft wel even geduurd voordat ik dat doorhad. Die dingen van 'dat begrijp je later wel' zijn gewoon slappe excuses van 'ik wil het je niet uitleggen' of 'ik weet het ook niet hoor'. Heb je niet af en toe de neiging om te schreeuwen tegen je ouders? Misschien helpt het, als opluchting als je al geen reactie krijgt over waarom ze zo doen.... Of het loopt uit op een shouting match, dus misschien ook niet zo'n goed idee, maar daar kun je beter zelf over oordelen. Misschien de situatie aankaarten bij je ouders met iemand aan je zijde die niet bang is om een barrage over zich heen te krijgen?
  
  Het voelt iedere keer weer als een kleine overwinning nadat ik de bios uitkom. Dank je (:
  Het klote aan paniekaanvallen is dat niemand er iets aan kan doen. Niemand. Jij niet, degene die het overkomt niet, niemand niet. Je moet wachten tot het over is. Natuurlijk is het ontzettend gemakkelijk om een paniekaanval langer te laten duren dan nodig, maar je kunt niet met een toverstaf zwaaien en poef het is over. Ze manifesteren zich ook op verschillende manieren. Ik heb twee versies (lucky me, ugh), de ene is waar ik kotsmisselijk word en licht in mijn hoofd, de andere waar ik ga hyperventileren en ook licht in mijn hoofd word. De tweede is overigens de meestvoorkomende vorm van paniekaanval, maar er zullen ongetwijfeld meer varianten zijn. Ik had een schema van symptomen bij paniek... even kijken of ik die kan vinden. In ieder geval zit er dus weinig anders op dan op je tanden bijten. Soms heb ik de neiging om me af te zonderen tijdens een paniekaanvallen (gewoonlijk wanneer ze tijdens het eten voorkomen, aangezien het geluid van mijn vader die eet dan nogal op mijn zenuwen werkt), maar soms heb ik ook gewoon fysiek contact nodig. Het verschilt. Het beste wat je kunt doen is diegene bijstaan, laten merken dat je er voor ze bent (en niet zelf in paniek raken), en als het je zelf overkomt, aan vrolijke dingen denken. Aan alles denken, behalve aan datgene wat je in paniek heeft gebracht (als je natuurlijk de reden weet). Helaas geen magische middelen die paniek doen verdwijnen ):
  Trouwens, als ik een paniekaanval heb, is mijn eerste instinct wegrennen. Weg van datgene dat me in paniek heeft doen raken. Doe dit niet. Het lucht misschien op in de korte termijn, maar het doet meer kwaad dan goed. Je gaat de situatie, het ding of wat dan ook vermijden en dat kan tot hele rare associaties leiden die je brein maakt. En dus dat je meer dingen gaat vermijden.
  
  Omdat één knuffel gewoon niet genoeg is

  1 decennium geleden
• Tactician

  O, dat is klote, echt zwaar klote. Ik kan je wel vertellen 'het komt allemaal wel weer goed', 'er is licht aan het eind van de tunnel' enzovoorts, maar waarschijnlijk heb je dat al genoeg gehoord en wil je dat niet eens horen... dus zeg ik je gewoon. Dat is klote, kut en zwaar nasty. Neem maar even de tijd om de wereld flink te vervloeken, want dat mag je. Dat is geoorloofd. En voor de rest verwelkom ik je bij de club van mensen wiens leven in het diepste dal ever zit.
  En nog welbedoelde raad als je het niet al doet. Zoek en vraag steun wanneer je dat nodig hebt. Bij wie dan ook. Het lucht op. Het liefst natuurlijk bij iemand die daadwerkelijk begrijpt wat je meemaakt, maar je hart luchten bij gewoon iemand die het niet meteen wegwuift als 'je stelt je aan, het komt allemaal wel weer goed', werkt ook ;')
  
  Met mij gaat het beter. Ik heb last van random paniekaanvallen (vaak tijdens het eten, niet erg bevorderlijk voor mijn lichte gewicht) en heb soms een extreem zuur humeur waarop mijn moeder vraagt of ik binnenkort ongesteld moet worden, maar ik voel me toch wat vrijer weer in het leven. Kan met een flinke dosis doorzettingsvermogen naar de bios, dus het voelt weer een beetje als onoverwinnelijkheid, (dat meteen de grond in geboord wordt door het gegeven van presentaties die ik moet houden). Over mijn uni-avontuur valt weinig te melden... heb er een half jaar uitgelegen en ben nu wel weer bezig, maar afgezien van ziekmakende groene collegezalen loopt alles zijn gangetje... soort van. Ik heb vandaag wel erkenning gekregen van mijn problemen.. want ik had verlenging van mijn prestatiebeurs aangevraagd en die heb ik toegekend gekregen :') Voelt toch goed.

  1 decennium geleden
• Tactician

  Hé Ik was Kardia overigens, voor je denkt, help, wie ben jij!
  Ik dacht ik drop weer eens ff langs :') Hoe gaat het?

  1 decennium geleden
• Croyance

  Ja dat klopt, jammer dat we best wel de verkeerde tijd hebben uitgekozen. maar goed, dat houd me op zich niet tegen, zo gauw we er helemaal klaar voor zijn starten we gewoon. Al moet ik natuurlijk wel rekening met jou houden :p
  
  Weet de dokter dat je vegitarisch bent? Want op zich kan daar het flauw voelen best aan kunnen liggen. Ik vind het op zich wel heel goed dat je het zo kunt volhouden, ik eet wel minder vlees, maar stoppen kan ik niet omdat ik altijd kook thuis en dan is de verleiding ook groter. Daarbij heb ik nog nooit die enge films/docunontaires gezien.
  
  om op het lange bericht te reageren:
  
  Dat zijn ze ook niet, maar het is best goed bedacht voor spychopaten. Ze maken de mensen zwakker zodat ze niet kunnen protesteren of de kracht hebben uit deze maatschapij te stappen. Door het ziek zijn verdienen ze miljarde, kijk maar eens alleen naar jou, jij hebt ze al duizende euro's opgeleverd met alleen je exzeem en asma. Slechte gebidden doen het trouwens ook uitstekend. Maar extreem ziek kunnen ze de mensen ook niet maken natuurlijk, ze moeten nog wel werken. Zo halen ze ook alel vitamines uit voetsel. nu moet je ongeveer 5 appels eten om evenveel vitamines te eten die je 50 jaar geleden uit één appel kreeg. En dan vinden ze het gek dat kinderen dik worden? Die proberen hun dagelijkse vitamines gewoon binnen te krijgen zodat ze zich niet kwak gaan voelen.
  
  owja, zo had ik er nog niet over na gedacht. Nouja, het is nog altijd heel erg lief, maar misschien inderdaad wel een slecht idee. Heb je al wel de waare aard van je moeder gezegd tegen haar? Ik zou het in ieder geval niet te lang uitstellen voor dat ze haar ontmoet en zij ook behekst is door je moeder.
  Om een trailer te laten maken moet je vooral filmpjes toesturen denk ik, maar die hebben we niet echt nodig hoor.
  
  Ow, dat is wel jammer, maar toch leuk dat hij af en toe naar je toe komt.
  Misschien het eens subtiel vertellen tegen een van zijn vrienden, al zal het moeilijk gaan omdat jullie elkaar niet kennen. Nouja, ik zou het er denk ik gewoon direct met hem over hebben, gewoon heel vriendelijk en netjes duidelijk maken wat je er van denkt, doet hij er niets aan dan is het zijn keuze, en zo gauw hij er klaar voor is uit deze relatie te stappen moet je voor hem klaar staan en hem zeggen 'ik zei het toch' want dat is wat echte vrienden doen :p

  1 decennium geleden
• Croyance

  Nou, ik zou blij zijn als we binnen nu en 2 dagen het verhaal actief zouden kunnen zetten, reclame maken etc. Ik heb er echt zin in 8D
  Ja, dat ga ik nu dus ook doen :')
  
  Ow nee, het moet inderdaad niet ongezond zijn.
  Je moet ook niet 100% vergitarisch worden, in vlees zit ook ijzer en bepaalde stoffen die een mensenlichaam nodig heeft, maar daavoor kun je gerust vis of kip eten, en het is maar 1x in de week nodig (voor ijzer weet ik niet, maar die andere stoffen is 1x in de week voldoende). Een mens is van natuure ook een vleeseeter, maar wel in mate en ik vind niet dat dieren gebeult moeten worden zoals ze nu doen. Op dat gebied vind ik dat mensen stukke minder vlees zouden mogen eten zodat die industrien geen rede meer hebben dieren te beulen.
  Ik hoop in ieder geval dat de medicijnen werken en je je snel weer heel goed voeld, dan kan je moeder ook niet meer zo klagen over je duizeligheid.

  1 decennium geleden