Croyance

Gastenboek (2691)

• Synthopia

  Hee,
  Ik zal t/m vrijdag niet meer reageren. De komende 3 dagen heb ik 6 proefwerken, dus daar ben ik keihard voor aan het leren
  In ieder geval wens ik je fijne dagen (': De zon schijnt hier de komende dagen (is voorspeld) en het is warm o.o Dus hopelijk heb je daar ook mooi weer (:
  xx

  1 decennium geleden
• Synthopia

  Mooi zo (: Het is ook veel mooier om helemaal zelfbedachte personages te hebben dan een verhaal te schrijven rondom een persoon. Al snap ik op zich de mensen die zichzelf fantaseren in de hoofdrol van hun verhaal ook wel. Waarschijnlijk willen de meesten dat dat echt gebeurd (als je zo leest dat ze die beroemdheid zomaar tegenkomen en dan opeens een relatie ermee krijgen o.o)
  Dat hij het ook heeft gedaan Vond hij het niet verschrikkelijk smaken dan? Of was hij nou degene die het niet zo erg vond smaken? Hopelijk hoefde hij toen niet in het openbaar? Dan zouden ze hem waarschijnlijk verschrikt aankijken met die groene tong en tanden
  Aahw, dat is jammer. Misschien kan je eerst gewoon heel simpel het idee op papier zetten. Zoals feestje - marie - drinken morsen - ruzie . Dan heb je wel iets, en kan je het later nog altijd goed uitwerken als je het idee wat beter in je hoofd hebt.
  En ik wou dat verhaal vandaag nog wel teruglezen Volgens mij had je dat ook wel willen meemaken. Eerst was het van, hmm, dit klopt niet? '-' , toen kwam, huh dat zou ze toch nooit doen? o.¤ , en uiteindelijk kwam, omijngodzeheefthetverwijderd O.O en na een tijdje kwam nog, ik ga haar aanvallen en dwingen om het weer te activeren mwuahahahah, en op het laatst was het, ze heeft het echt verwijderd
  
  Gelukkig kan hij er wel bij zijn (: hij was sowieso van plan om in de zomervakantie naar China te gaan, dus waarschijnlijk had hij al wat geld opzij gelegd.
  Haha, volgens mij ben je de eerste die zegt dat het nooit saai bij mij in de buurt is ;p
  
  Tja, wanhopige mensen zijn tot veel in staat (':
  Ja, ik voel me wel weer beter. En als ze binnen een korte tijd niet weer begint, zal ik weer snel zijn waar ik was in de put voordat ik werd geduwd.
  O help, we gaan dinsdag met de klas zwemmen, maar daar heb ik echt een enorme hekel aan. Ik heb ook al echt twee jaar niet gezwommen. We zwemmen elk jaar één keer met school, maar ik ben er altijd onderuit gekomen met een smoesje. Alleen zal mijn gymlerares dat nu door hebben, aangezien het toch opvalt, elk jaar weer niet kunnen zwemmen. Ik haat het gewoon simpelweg om een bikini aan te hebben o.o

  1 decennium geleden
• Synthopia

  Vergeet niet dat die 300 abo's er alleen zijn door een paar simpele namen die heel toevallig bekend zijn. Als jouw verhaal een beroemde naam zou bevatten, zou je 1000 abo's hebben. Maar verlaag je alsjeblieft niet tot dat om lezers te krijgen. Daarvoor is je verhaal veel te mooi. En ik zou voor geen seconde willen dat Ludvik of Ben of Robert of wie dan ook zou veranderen in een beroemd persoontje waarvan iedereen een eigen beeld heeft.
  Heeft je broertje de lepel met poeder door kunnen slikken? o.o
  Ah oke, dat is ook leuk (: Hoe gaat het met je boek over de dat meisje op de kostschool (toch?) eigenlijk? Hmm, ik vond ze allemaal toch wel origineel hoor. Ik zag trouwens dat je "it's the destiny" op inactiveren hebt gezet of hebt verwijderd? ;o Waarom dat als ik vragen mag?
  
  Ik neem aan van wel. Het lijkt me wel zo logisch dat hij bij haar begrafenis is, toch? Al neemt hij ook best wel veel antiek mee, maar ik neem aan dat het eerst om de begrafenis van zijn moeder gaat.
  Tja, ik verbaas mensen wel vaker. Het is echt heel vaak zo dat mensen een bepaalde reactie van me verwachten, maar totaal iets anders krijgen.
  
  Nou, blijkbaar mijn moeder dus. Zij heeft denk ik ook wel door dat ik over het algemeen te "sterk" ben om me uit het veld te laten slaan door haar. Dus moet ze me hebben wanneer ik het zwakst ben, en dat is als ik ziek ben. Ze schreeuwt ook nooit tegen me als ik niet ziek ben.
  Dat klinkt toch wel een stuk positiever ja. Bedankt

  1 decennium geleden
• Synthopia

  Oh, de 30 is toch ook al best veel (': En er zijn genoeg verhalen die maar 1-5 abo's hebben, dus vergeleken met hun heb je veel abo's (:
  Waarom zou je het in poeder willen? Al heb je dan misschien minder snel last van groene tanden/tong ;p
  Dat is wel jammer. Misschien dat ze de vertaling kan lezen als het boek beroemd is geworden Je schrijft ook goed en hebt originele ideeën (': Daar zal iedereen het me eens zijn.
  
  Ja inderdaad, het is wel de beste dood. En ik denk dat de tijd nu ook wel goed was. Mijn vader heeft haar begin dit jaar gezien, dus toen ze nog leefde (ook al lag ze in bed). En als ze anderhalf jaar geleden in haar slaap was gegaan, had hij haar al heel niet meer gezien en zou hij haar pas dood weer zien.
  Ik geloof wat ik wil, en ik zal ook zeker tegen je in gaan als ik het niet met je eens ben Maar ik denk dat je nu ondertussen ook wel een beetje doorhebt wat ik voor 100% zal geloven en waarbij ik misschien een beetje mijn twijfels heb (':
  
  Zoiets komt er elke keer als ik ziek thuis blijf, maar deze keer was het gewoon zoveel erger dan anders, en ik heb ook gewoon serieus gehuild (onder de deken terwijl het leek alsof ik gewoon zwaar ademde). Normaal huil ik nooit als ze weer zo'n woedeaanval heeft en kan ik het gewoon negeren. Maar dit was echt zoveel erger. Zelfs als het me iets deed, moest ik er nog geen een keer van huilen.
  Weet je nog dat ik ooit had verteld over de put met zelfvertrouwen? Dat je langzaamaan steeds hoger langs de wand klom, met soms wat terugvallen, maar uiteindelijk wel boven bij het zonlicht zou komen? Het voelt nu net alsof iemand zijn hand heeft uitgestoken om me naar boven te helpen, maar plots besloot om me los te laten en ik weer helemaal bij het begin ben.
  Ik zal dat van de zonnevlecht onthouden.
  Ik probeer te genieten, en fantaseer en zit meer dan ooit in mijn eigen wereldje. Maar toch blijf ik me verdrietig voelen. Het is toch je eigen moeder die dit over je zegt. In ieder geval ben ik al zover dat ik me niet meer laat hersenspoelen door haar. Al haar woedeaanvallen bevatten dat zij de enige is die het beste met me voor heeft, en dat het mijn eigen schuld is dat zij zo moet doen. Maar ondertussen heb ik al wel begrepen dat dat absoluut niet zo is, al heb ik dat wel een lange tijd geloofd. Het is echt raar hoe alles zo is veranderd

  1 decennium geleden
• Synthopia

  Hmm, dan is het wel heel erg stom dat wij niet 7e stonden. Maar de volgende keer komen we er wel hoor (': Inderdaad, goede waardering is meer waard dan heel veel abo's die je verhaal lezen om de namen die erin zitten.
  Dat is nog wel eens een goed idee ja (: Dan zou ik het wel eerder met honing doen, aangezien dat wat ''natuurlijker'' is dan jam.
  Het lijkt me wel handig dat je dan iets duidelijk beschrijft, zodat ze weten dat het een simpele bruiloft is. Waar eigenlijk weinig aan valt te regelen.
  Altijd leuk om wat tips te krijgen, niet? (': Leest ze dit verhaal nu dan ook?
  Hahah, maakt niet uit hoor ;p Het ging over onze geweldige (ughe) film
  
  Ze is gewoon in haar slaap gegaan. Maar ze lag ook al anderhalf jaar haast alleen maar in bed. Dus ik denk dat dit wel fijner voor haar is.
  Ik denk dat je zelf vast ook al wel wist dat ik je zou geloven. Mijn wereld bestaat zo ongeveer uit hopen, geloven en dromen.
  
  Weet je wat me nog steeds verbaasd? Het feit dat mijn moeder nog steeds zoveel ''macht'' over me heeft. Niet echt macht, maar meer de kracht om me pijn te doen. Gisteren was ik ziek (ook echt ziek) en toen leek het net alsof ze weer een woede-aanval had. Ze heeft me gewoon een kwartier lang voor vanalles en nog wat uitgemaakt, en heeft alles gezegd wat ik fout deed. Oftewijl, ik kon zo niet leven als mens zijnde. En ze begon allemaal dingen op te noemen waar helemaal niks van klopte, en dan vroeg ik me echt af of ze me überhaupt wel kent.
  Een paar uur later kwam ze weer en deed ze weer heel ''aardig'' alsof ze daarmee wou zeggen dat alles weer goed was. Ze durft niet eens hardop te zeggen dat het haar spijt en dat ze fout zat. Ik heb het haar altijd vergeven, elke keer weer. Hoe fout ze ook zat, en hoe erg ze me ook kwetste. Maar deze keer ging ze echt te ver. Je kan me niet tot op het bot afkraken en daarna te doen alsof het niet zoveel was. En het feit dat ik me ook nog slecht voel door haar woorden. Als ze zo doorgaat kan ze me zo weer depressief krijgen.

  1 decennium geleden