Croyance
Croyance
Laatst online: -
Voornaam:
Sam
Status:
Woonplaats:
In de wolken.
magic begins when you open a book.
The happiest people don't have the best of everything, they just make the best of everything.
Geregistreerd:
1 decennium geleden
Laatst on-line:
2 jaar geleden
Tijd on-line:
1 maanden 1 weken
Pageviews:
26013 [24 uur]
Aantal quizzen:
0
Aantal stories:
2
Aantal polls:
0
Aantal gedichten:
2
Aantal lijstjes:
0
Aantal hoofdstukken:
605
Quizzen ingevuld:
702
Hoofdstukken gelezen:
4785
Reacties geplaatst:
334
GB berichten:
2491
Forum berichten:
Gastenboek (2691)
Haha, nu is het ook nog een beetje impulsief, terwijl je er morgen wel goed over hebt nagedacht. :OWas Mira gemeen voor de arme dokter? En dan is hij ook nog redelijk jong, en dus met weinig ervaring. Die zal vast niet snel vergeten dat er eens een dochter van zijn patiënt boos op hem was
1 decennium geledenInderdaad, het is op zich wel grappig Oh, ik dacht dat je hem nu weer had gezien. Misschien is hij wel heel knap geworden nu
Oh, dat is ook niet echt fijn. Zo vaak verhuizen en ook nog in zo'n korte tijd. Dan weet je ook niet meer waar je thuis is Vooral als je je al haast helemaal niks kan herinneren.
Dat begrijp ik. Het is ook gewoon een lastige situatie nu. Hmm, maar als hij weet dat hij na de oefening een beloning krijgt, dat hij het dan wel doet.
Klopt, maar op zich kan ik het nu ook goed hebben met het meisje dat naast me zit. Het is wel gezellig met haar en de twee jongens die achter ons zitten. Ze zijn wel aardig, maar meer klasgenoot dan echte vrienden zeg maar. Mijn echte vrienden zitten in andere klassen.
Oh nee, dat is echt gênant Mira Het is niet per se dat ik hem voor een meisje aanzag, maar meer dat ik gewoon half verward was en er totaal niet met mijn gedachten meer bij was. Ik moest haast huilen toen ik hoorde dat Chris op school was >.< En normaal knuffel ik dus iedereen, dus deed ik dat dus ook haast uit gewoonte
Ziekenhuizen.. ik krijg al rillingen bij het woord. Ik ben een maand te vroeg geboren en had allerlij problemen. Ik at niet en ik had niet de ontwikkeling van een normaal kind (dat was dus nadat ik bijna twee maanden in het ziekenhuis gelegen had) en toen kon ik weer naar het ziekenhuis. Bijna mijn hele leven lang, tot mijn 11e of 12e ofzo, moest ik elk jaar wel een keertje bloedprikken en het is ondertussen ook al een paar keer voorgekomen dat ik operaties heb gehad (amandelen geknipt en vorig jaar december nog een oogopperatie, van het laatste heb ik heel wat trauma's over gehouden). Mijn vader heeft hart en bloed klachten en heeft heel vaak en lang in het ziekenhuis gelegen. Bij wijs van spreken kan hij er elk moment weer komen omdat hij bijvoorbeeld zijn medijnen een half uur of een uur te laat ingenomen heeft. Ziekenhuizen zijn in mijn ogen een kruizing van hel en hemel
1 decennium geledenSchreeuwen en schelden tegen dat soort mensen lucht op, ja. Hoe reageerde hij?
Ah, ja, dan is het wat lastiger om erachter te komen ja
Nou ja, mijn moeder is echt geen zakenmens, mijn vader komt uit een familie van rechters en advocaten en houdt meer van dat soort dingen. Hij heeft ook een hele tijd op de rechtbank gewerkt (niet echt een hoge rang ofzo), maar moest daarmee stoppen vanwege de problemen met zijn hart en bloed.
Je bent trouwens niet de eerste die verbaasd opkijkt dat mijn ouders geen zakenmensen zijn De meeste mensen denken meteen dat ze een of andere baan hebben op een belangrijk kantoor. Zo gedragen ze zich eigenlijk ook (tot mijn frustratie soms)..
Hm.. Nou ja, hij gaat in elk geval wel vooruit, dus echt klagen mogen we niet.
Aan stress doe je bijna niks. Ik slaap er nooit doorheen.. Ik maak mezelf dan helemaal gek en meestal eindig ik in de tuin met een bal die ik tegen de muur blijf gooien of in de lucht blijf gooien. Het is ook wel eens gebeurd dat ik buiten in slaap ben gevallen en Ukkie mijn ouders wakker maakte zodat ik niet wakker werd in de zo otnzettend warme ochtend lucht
Hij heeft tenminste iets gedronken. Misschien te weinig, maar het is altijd beter dan niks. Uiteindelijk krijgt hij toch wel dorst of niet?
Weet je, misschien moet je het dan niet doen. Of in ieder geval afwachten hoe je er morgen over denkt. Ik denk niet dat het vreemd over zou komen, en waarschijnlijk zou hij ook wat opgeluchter zijn dat je niet meer zo boos op hem bent. Het lijkt mij in ieder geval niet zo fijn om iemand te hebben die boos op me is.
1 decennium geledenHaha, je onthoudt hem aan zijn blauwe oog? En is hij knap?
Oh zo, hij wordt nog best vaak verplaatst dan.
Niet echt handig zeg Dit klinkt vast heel erg raar, maar misschien moeten jullie heb ook behandelen als een klein kind. Je zei toch al dat hij in het ziekenhuis medicijnen at als snoepjes? Als jullie hem nou ook gaan belonen met snoep of iets in die richting als hij oefeningen te doen?
Inderdaad, ik ga nu pas iets van een maand echt met ze om, en toch zijn het al zulke goede vrienden. Nee, ze zitten allemaal een klas of twee klassen hoger. Ik zit alleen in de pauze bij ze.
Klopt, nu ik eraan terugdenk he. Volgens mij heb ik in de verwarring Jordy per ongeluk geknuffeld in plaats van dat meisje Normaal geef ik alle meiden een knuffel als de pauze voorbij is, maar die waren er natuurlijk niet toen
Tja.. Ziekenhuizen en dat soort klinieken zijn soms mateloos irritant. Ik persoonlijk heb alleen maar slechte ervaringen met ziekenhuizen (en meerdere trauma's, maar dat ter zaken).
1 decennium geledenJe hoeft geen kenner te zijn, meestal staat het op de verpakking
Maar ik snap het wel. Ik had ook helemaal geen natuurkennis gehad als mijn vader geen tuinier was en mijn moeder niet bij een bloemist werkte (al wilt ze dolgraag zelf een bloemisten zaakje openen).
Het is wel goed te horen dat hij het meeste meteen wist te vinden en dat hij meteen op de zetel ging zitten. Hij herinnerd het zich dus wel. Hoe gaat het eigenlijk met de rest van de dingen die hij zich eerst niet kon herinneren (je hoeft er niet per se een antwoord op te geven ^^)?
Stress is gewoon iets van het lichaam om je te stangen. Het heeft negen van de tien keer geen zin. Heb je wel een beetje geslapen ondanks alles?
En? is het gelukt met de koffie?
Oh Mira was gemeen voor de dokter Maar hoe oud is die dokter dan? Nee, wel goed van hem dat het hiermee goed probeert te maken.
1 decennium geledenOh, maar als het nodig is, vind ik het geen probleem hoor. Het is al helemaal niet goed om alles op te kroppen.
Oke, die dokter is wel een beetje raar hoor Ik bedoel, hij zegt uiteindelijk toch wel dingen die niet (helemaal) waar blijken te zijn. Maar hij zal het waarschijnlijk wel goed bedoelen. Maar tot die tijd moeten jullie zelf, zonder hulp, voor je vader zorgen?
Hmm ja oke. Ik heb het verhaal nu dus helemaal gehoord. En het blijkt dus dat dat meisje die op me heeft staan wachten, weer naar binnen is gegaan toen ze me zag en heeft Jordy, Tom en Friso (3e jongen) gewaarschuwd dat ik eraan kwam. En toen zijn ze dus naar mij gegaan om me te vertellen dat Chris er was.
Het mooie is wel dat ik weet dat het echte vrienden zijn, van dit verhaal. Ik bedoel, ik ken ze minder lang dan Chris, maar toch zijn het meer mijn vrienden. Oh, wat Jordy nog letterlijk tegen me zei was: "Wij zijn zijn vrienden, hij niet de onze."