• Geschreven op beenderen
    Jong, gek van verliefdheid en vol plannen vertrok ik naar de stad. Ik volgde mijn grote liefde op de voet en deed er alles aan zijn muze te worden. Meneer was namelijk een groot artiest, helaas eentje met een schrijversblok. Ik ontmoette hem, sliep met hem en deelde mijn leven met hem. Het leeftijdsverschil maakte ons beiden niet uit en mijn opleiding stond op een laag pitje. Ik leidde het perfecte leven van een geweldig minnares, totdat hij de inspiratie in mij zag. Ik was eerst uitzinnig, totdat ik mij realiseerde wat dit voor mij betekende. Ik stortte de afgrond in, werd een levend skelet. En waarom? Omdat ik van hem hield.


    Proloog staat online, hoofdstukken volgen.


    I am an idiot, I move.

    Lijkt me geweldig. :9~


    Bloedspetters besmeuren de muren van de ruïnes, van iets wat men ooit een beschaving noemde maar al lang is vernietigt.

    Leuk bedacht..


    We accept the love we think we deserve.