Ik was bij het bustation met mijn licht van mijn fiets bezig want die deed het niet goed. Ik had oortjes in dus ik hoorde bijna niks. Kijk over mijn schouder zie ik een stel jongens in een auto zitten. Dus ik doe mijn oortjes uit.
'Lukt het?' vroeg er een die aan het raam kant zat. Dus ik zei ja.
Kijkt die jongen mij opeens kei raar aan. Ik dacht zo van: WTF.
'He!' riep hij opeens. 'Jou ken ik!'
Dus ik zo: 'Ik jou niet.'
Hij: 'Jij heb toch ook op de spreekhoorn (school voor kinderen met spraak en of gehoorstoornissen) gezeten?'
Ik: 'Ja.'
Hij: 'Ik zat altijd bij je in dat school busje. Ik heet K.'
Ik: 'Ohja. Ja dat klopt ja.'
Wow dat was wel lang geleden dat ik hem gezien heb. Dat hij mij nog herkende (de laatste keer toen ik hem zag was ik 7 nu ben ik 13)
"Ignite, my love. Ignite."
