Ik ben altijd gelukkig geweest thuis. Mijn moeder is een schat en mijn zus kan ik alles delen. Geheimen hadden we geen van allen, we konden alles met zijn drieën delen. We lachten samen, we huilden samen.. Het was net alsof wij het perfecte gezinnetje waren, waarvan alleen de vader ontbrak.
Mijn moeder vond dat schijnbaar ook en ze vond opnieuw de man waar ze oud mee wilde worden. Ik mocht hem ook wel, maar mijn zus bleef me maar waarschuwen voor hem. Had ik maar naar haar geluisterd, dan had ik nu niet zo ontzettend veel verdriet, pijn en wanhoop gevoeld. Op het moment vraag ik me af of ik ooit nog gelukkig kan worden..
Doen / Origineel / Titel / Namen?
Ik ben gemeen xoxo
