Ik moest voor Nederlands een opstel schrijven.
Het moest niet lang zijn, als er maar veel bijvoegelijke naamwoorden in kwamen.
En dit heb ik dus zelf geschreven;
Een jonge vrouw liep angstig door de donkere straten van haar verlaten stad.
Onami, zo heette de bloedmooie vrouw, had het gevoel alsof ze door iemand werd gevolgd.
De angst was van haar bleke gezicht af te lezen toen ze een doodlopende straat inliep.
"Je weet dat vluchten geen enkele zin heeft!" Hoorde ze een kille stem zeggen. "De dood weet je altijd te vinden."
Onami slaakte een angstig een hoog gilletje uit en smeekte de engel des doods om haar in leven te houden.
De duistere engel lachte vals en schudde zijn misvormde hoofd.
"Eens ik je heb gevonden, is het te laat."
Zijn koelbloedige woorden maakte Onami nog angstiger dan ze al was.
Met elke kleine pas dat de eeuwenoude engel deed, des te zwakker de arme vrouw werd.
Ze bleef de moordlustige engel smeken om genade.
Maar wat ze ook deed, er was niets dat haar kon sparen van haar afschuwelijke lot.
Met een luide bons viel Onami op de koude straatstenen neer.
Ze zag nog net hoe het knokige hand van de moordende engel over haar gezicht hing en zo al het leven uit haar haalde.
De kansloze vrouw sloot haar blauwe ogen en ergens wist we wijze vrouw dat alles in orde zou komen als je maar hard genoeg gelooft.
Het onderwerp maakte voor mijn leerkracht niet echt uit, dus koos ik voor iets onaangenaams :'D
Dus geef je eerlijke mening.
Is het goed of niet?
Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.