Hartverscheurend, - Stamcafé

Wat was het verschrikkelijkste moment in je leven?

De mijne was toen ik afscheid moest nemen van mijn hond. Mijn hond Morris was 2 jaar oud en had een ziekte aan zijn heup. Aangezien hij zo'n grote hond was, was het moeilijk zijn gewicht te dragen. We moesten hem laten inslapen.
s'morgens vóór school moest ik afscheid van hem nemen... en toen ik thuis kwam na school, was hij weg.
fuck. 1 liedje herinnert me aan hem, en die luister ik nu. En ik moest het weer eens weer ff kwijt. oke ik ga verder janken en leren
en ja, mijn honden zijn als broertjes van me.

[ bericht aangepast op 10 feb 2011 - 20:35 ]

I live for the applause, you will die for it.

Kan ik niet vertellen. Niet omdat ik het niet wil, maar omdat ik het simpelweg niet kan.

#WWED - What Would Emma Do?

Het ergste?
dat mijn ex me heeft gedumpt, wat altijd nog aan me knaagt.

love is hard to find, easy to lose, difficult to forget

Dat mijn oom en moeder allebij in hetzelfde weekend, de zwaarste vorm van een herseninfart hebben gehad, terwijl ik en mijn broer in dat weekend geopereerd werden.
Dat was een hell.

Childhood Is Like Being Drunk. Everyone Remembers What You Did, Except You.

Ik heb ongeveer hetzelfde als jij. Eén van mijn twee katten had suikerziekte en die moesten we ook laten inslapen, en toen moest ik ook voor school afscheid nemen en na school was hij weg.

En mijn andere kat is afgelopen zomer overleden en daar lig ik nu soms nog wakker van, omdat mijn nieuwe kat nog in geen honderd jaar aan haar kan tippen en ik er spijt van heb dat we geprobeerd hebben haar plek op te vullen.

Hope goes lost but never dies.

Toen een van mijn beste vrienden zelfmoord pleegde, en tja, al die mensen die zich 'zorgen om mij maakten' toe het mij bijna was gelukt.. Mijn opa is ook overleden, maar eerlijk gezecht... had ik niet een supergoede relatie met hem.

[ bericht aangepast op 10 feb 2011 - 21:33 ]

ik heb zoveel kutdingen meegemaakt dat k het niet weet. ;x

Life is a beautiful struggle

Godfrey schreef:
Het verschrikkelijkste moment in mijn leven is en blijft dat een vriend van mij onverwachts een auto ongeluk kreeg en kort daarna overleed. Het was namelijk de eerste keer dat ik echt iemand had verloren in mijn leven. en over 2 dagen is ie al weer 2 jaar weg ):

Hope goes lost but never dies.

toen mijn beste vriendin zelfmoord pleegde. 26 jan 2009. die tijd was verschrikkelijk. vooral omdat het zo hype werd. mensen die haar amper kende hielde ineens van haar. je begrijpt wel wat ik bedoel. ik ging gewoon door met mijn leven. ja ikweet dat dat raar klinkt. maar ik huilde wel maar als ik bij mensen was had ik een pokerface. niemand hoefde mijn gevoel te zien. ik verbergde het.

Stiekem praat ik daar liever niet over.
*sluipt stilletjes het topic uit*

I know there's a way so I promise: 'I'm gonna clean up the mess I made'

op 8 december is Hannelore; een vriendin van me gestorven aan diabetes
ik zat vorig jaar met haar in de praktijkgroep; en laatst was ik enorm kwaad op haar, en heb het dus nooit goed kunnen maken met haar. op die dag zelf waren ik en een van mn bff's aan het praten over de dood, en ze had dan opgebiecht dat ze zelfmoord had gepland; op 15 januari, maar ze vond het onrespectvol tegenover Hannelore, dus had ze eerst 'verplaatst' naar 22 januari; die weken heb ik meer liggen huilen om haar dan om Lore... nog iets waar ik me schuldig over voel. maar Lore hangt nu bij mij naast mijn bed, en door er iedere nacht tegen te praten, helpt me dat wel. en gelukkig leeft mijn bff nog, maar daarnet dacht ik weer even dat het raak was... daarom dat ik dus altijd online ben, om erbij te kunnen zijn en haar te stalken om het niet te doen; en op een of andere manier lachen we dan weer om idiote dingen; dring ik aan om nog een afspraak extra te maken bij de psycholoog, en zijn we weer goed voor effe.
hopelijk vind ze dadelijk de zin in alles terug. maar ik zweer het, Stan gaat dood vanzodra zij het begeeft.

Maybe we should doubt our fears instead our dreams.

Mn hond in laten slapen, mn oma overleden, en nog iets maar dat wil ik niet vertellen (:

Don't wait for the perfect moment, take the moment and make it perfect.

De dood van mijn moeder,haar crematie en haar begrafenis. En de droom dat mijn moeder weer leefde en voor de 2e keer dood ging.

Hey you, don't tell me there's no hope at all. Together we stand, divided we fall

Ik heb nog niet echt iets hartverscheurend meegemaakt. Het overlijden van bomma en bompa kan ik me niet herinneren want toen was ik te klein. En huisdieren heb ik nooit gehad, buiten vissen maar daar heb ik niet bepaald iets mee.
Ik heb wel al trieste ervaringen gehad waar ik van af heb gezien, maar niks extreems.