Ik voel me kut... - Stamcafé

Nou ik wilde gaan hardlopen. Maar mijn hardloop schoenen die ik tegelijkertijd als buiten gym spullen gebruik lagen op school. Dus gisteren dacht ik: 'Ik neem ze mee!'
Maar toe net bleek toen ik wilde hardlopen dat ik maar een schoen mee had genomen in plaats van twee. Dus ik chagereinig naar beneden en toen begon mijn moeder steeds mee kut opmerkingen te maken. Dus ik werd steeds chagereiniger en uiteindelijk boos. Toen kregen we ruzie en begon ik met mijn oortjes op de grond te slaan.
Toen zei mijn moeder: 'Kun je op houden met die dingen kapot te maken.'
Toen zei ik als dreigemend: 'Wees blij dat ik het met mijn oortjes doe, er liggen hier veel breekbare dingen.'
Dus toen moest ik naar boven en bleef ik koppig zitten. Mijn moeder nog bozer en sleurde me overeind. Toen duwde ik haar weg en riep: 'Blijf van me af.'
Toen molde ik bijna het stopcontact en de lamp omdat ik mijn laptop mee wilde nemen. Toen ik boven was ben ik tegen mijn deur gaan trappen en met dingen te gaan smijten. Toen kwam mijn vader binnen en zei ik toch maar hulp moest gaan zoeken. Maar ik wil dat echt niet. Ik heb 3 jaar lang last gehad van woede aanvallen en daar ben ik nu een jaar vanaf. Maar nu ben ik bang dat het terug komt. En ik wil geen hulp want ik kan niet met volwassende praten. Fack heel mijn toetsenbord is nat van mijn tranene.

"Ignite, my love. Ignite."

Dit heb je vast al heel vaak gehoord, maar gooien met dingen en tegen deuren trappen helpt niet. Erover praten helpt wel (: Is er iemand in je omgeving met wie je goed kunt praten?

Ik lach de wereld uit, en dans mijn twijfels weg

Ik zou toch hulp zoeken.
Veel sterkte

Happy Birthday my Potter!

awh sorry maar ik moest toch wel lachen over dat stopcontact:X

HUG!!!
Maar je woede aanvallen komen vast niet terug hoor;) Ik doe zo ook soms, en dat blijft altijd bij 1 keer. Dat is bij jou vast ook zo;)

'Burning up a sun, just to say goodbye.'

Tja. Dat is idd nogal heftig, maar ik denk dat het toch verstandiger is om er eens een goed gesprek over te houden. Dat hoeft niet met een psycholoog of weet ik veel wat, maar ook gewoon met je ouders. Misschien dat jullie dan afspraken ofzo met elkaar kunnen maken.

[ bericht aangepast op 5 feb 2011 - 17:45 ]

walking get's too boring, when you learn how to fly..

Je hebt ook hulp die niet door volwassenen verleend word. Zoals vrienden en jongerenorganisaties.

Als je je nog eens geïrriteerd voelt, moet je gewoon het simpelste trucje toepassen dat er bestaat. Tel tot 10. Niet zomaar, maar er echt alleen aan denken, aan niets anders. Als je het rustig doet, wordt je vanzelf ook al wat kalmer.

I'm just a musical prostitute, my dear. - Freddie Mercury

Zonde van je oortjes.

Travel far enough, you'll meet yourself

Ach ik denk altijd maar zo,beter met dingen gooien dan met mensen.

Als je echt niet wilt praten heeft het ook geen zin(ervaring),dus misschien moet je het niet doen maar als het heel erg word zou ik er wel over denken. Misschien kunnen ze je rustig blijf tips geven zonder dat je echt hoeft te praten.

Hey you, don't tell me there's no hope at all. Together we stand, divided we fall

Ik heb laatst een gat in de kelder deur geschopt omdat ik zo boos was.
En toen heb ik het later goed gemaakt met mijn vader en van hem moet ik nu tot 5 tellen. Het klinkt misschien heel stom, maar het werkt wel.

En als je niet naar iemand toe wilt, schrijf al je woede van je af. Typ gewoon een heel word bestand vol met al je agressie/woede *pas wel op voor je toetsenbord*.. Wie weet lucht dat ook op?

No man is just a soldier. Every soldier is a hero.

Ik ben er altijd om mee te praten. Zelf hou ik ook niet van met volwassenen praten. I know how you feel.

Blijf volhouden. Je hebt van die dagen dat het tegenzit maar vergeet niet te kijken naar de dagen die juist meewerken. Dat is de grootste fout die de meeste mensen maken. Maak die alsjeblieft ook niet.

#WWED - What Would Emma Do?

Miauw schreef:
Dit heb je vast al heel vaak gehoord, maar gooien met dingen en tegen deuren trappen helpt niet. Erover praten helpt wel (: Is er iemand in je omgeving met wie je goed kunt praten?

Moonshine, take us to the stars tonight ~

Sevda zag dat Sarita niet lekker in dr vel zat en wil nu helpen
Dat van woedde aanvallen, heb ik tot kort gelden ook gehad. Ik begon te vertellen wat me dwars zat. Niet tegen mijn ouders ofzo, maar gewoon in mijn hoofd, zo van:
'Ik reed naar school en mijn tas viel van mijn fiets! Ik helenmaal haasten enzo, en toen moest ik een stempel halen, etc...'
Vroeger reageerde ik me af in topics op Quizlet, amar mijn zeikverhalen maakte niemand eigenlijk blij. Dus ik begon een topic in mijn hoofd te maken! Zo gedetailleerd mogelijk! Het hielp! Houdt jezelf zo lang mogelijk bezig met je verhaal. Je kan het verhaal aan jezelf vertellen terwijl je op de fiets zit, of terwijl je je huiswerk maakt, in ieder geval als er niemand om je heen is. Als je, je écht boos voelt pak je je kussen en knijp je er zo hard mogelijk in. In ieder geval dat je niks kapot maakt, of veel lawaai maakt.

Hiervoor hoef je geen hulp, het i nú nog vrij ontschuldig, als je nue en oplossing zoekt waardoor je je rustig voelt is er niks aan de hand!