Naam zat op Hogwarts, als een lieve en stille leerlingen. Ze werd door werkelijk niemand geaccepteerd omdat ze te anders was. Zelfs leraren, de gestoordste leraren, namen afstand van haar. Het brak haar hart toen ze weggestuurd werd van school, door een aantal leerlingen die haar de schuld gaven voor iets was zij hadden gedaan. Jaren gingen voorbij en Naam werd een ander mens. Ze veranderde in een negatieve manier, waardoor mensen nog meer afstand van haar namen. Naam had haar plan volledig bedacht, in de jaren die ze alleen doorbracht. Ze was een monster geworden in de tijd die ze alleen was in een donkerbos met niemand menselijks om haar heen. Ze keert terug in een spreuk, een toverspreuk die haar tot een ander mens laat lijken, een jong, mooi meisje. Ze kan terugkeren met een nieuwe persoonlijkheid, om dichter bij de nakomelingen van haar pesters te komen. Zo komt ze dicht bij alle leerlingen die ze te grazen wil nemen, op haar manier van doen. Naam komt in nare situaties te zitten, omdat ze steeds weer het gevoel heeft dat mensen haar door hebben. Alsof ze recht door haar dekmantel heen kijken en haar vrouwelijkheid zien, door het prachtige meisje heen.
Keer op keer, dag na dag, neemt Naam leerlingen mee naar het bos waar ze haar huisje heeft staan en keer op keer keren deze leerlingen niet terug. Ze dood ze niet, omdat ze dan niets leren over de schade die pesten aan kan richten. Ze houdt ze voor een tijdje in een grote gevangenis onder de grond, waar de leerlingen allen een tijde verblijven. Pas als de leerlingen toegeven dat ze ooit meer iets zoals pesten zullen uitvoeren, mogen ze terug keren naar school. Ze krijgen wel een vloek mee, waardoor ze niet kunnen vertellen of datgene wat er afspeelt bij Naam. Ook Severus Snape is een van haar doelen om mee te krijgen, omdat deze man, toen jonge jongen, haar hart als eerste gebroken heeft.
Doen of niet?
Mooie, aparte naam voor de hoofdpersoon?
Titel?
Rollen?
Big girls cry when their hearts are breaking
