Ik ben stiekem zo half verliefd op een jongen. Ik vind het zalig om gewoon verliefd te zijn zonder dat iemand anders het weet. You know, je wordt niet teleurgesteld en je kunt op je eigen manier erover dromen zonder dat iemand het merkt. *zuchtt*
Maar vandaag, tijdens Dactylo, -hij zit naast me, hahah- zat hij me de hele tijd te plagen. Letters te typen op mijn toetsenbord, *om te lachen, doen we vaker*, grapjes te maken,.. Ik genoot er best van (shame on me), maar toen vroeg hij me of ik hem leuk vond. Ik dacht dat het als grapje was, of gewoon om me te plagen en dus helemaal niet serieus, en dus antwoorde ik niet eerlijk. Op een sarcastische toon zei ik: 'Ik vind je gewéldig', en toen moest hij lachen.
Maar omg, wie weet meende hij het! Dan heb ik best wel een grote fout gemaakt -,-
Duss,
zeg iets dat me opvrolijkt.
I'm a hero, and I'm super. I guess I'm a SUPERHERO