Het afgelopen jaar heb ik behoorlijk wat probleen gehad. Teveel om hier op te schrijven. Het komt erop neer dat ik dit schooljaar niet over ga (ja dat hebben ze nu al vast gesteld) omdat het gewoon niet gaat door al dat gezeik.
Nou kom ik vanmiddag thuis van school en verteld mijn moeder dat het heel slecht gaat met mijn oma en dat ze niet lang meer te leven heeft.. Ik kan niet stoppen met janken. Ze is altijd zo belangrijk voor me geweest. Morgen avond ga ik naar dr toe en dat is misschien wel de laatste keer dat ik haar levend kan zien. Ik voel me zo klote nu.
Sorry voor het zeiktopic maar ik moet het gewoon ff zeggen.
Don't wait for the perfect moment, take the moment and make it perfect.