Hasje en Wietje
Een sprookje in een andere versie: Hasj en Wietje
Er leefde eens een arme hennepteler, zijn naam was Pa Rihuana.
Hij had een heel bezige vrouw: Ma Rihuana.
Ze hadden 2 kinderen gekregen die ze Hasje en Wietje hadden gedoped.
Wietje speelde met haar barbietuurtjes en Hasj met zijn hond Stuffie en zijn kat Morfientje.
Pa en Ma Rihuana hadden problemen, want zij hadden haast niets meer te eten.
"We moeten iets doen", zei Ma Rihuana.
Pa Rihuana snoof eens diep maar wist niks te zeggen.
Toen bedacht Ma Rihuana een boos plan:
ze zouden met z`n vieren een tripje naar het bos gaan
maken en dan zouden Pa en Ma Rihuana Hasj en Wietje achterlaten.
Maar de slimme Hasj had alles gehoord en stak snel een mesje in zijn zak.
De volgende dag gingen ze dus een tripje in het bos maken,
waar de wind door de bomen blowde, die erg high waren.
`s Middags deden Hasj en Wietje een dutje en hun ouders gingen er met speed vandoor.
Maar Hasj had met zijn mesje lijntjes in de sneeuw getrokken, dus konden ze de weg
gemakkelijk terug vinden.
Ze durfden niet meer naar huis, dus gingen ze naar Opium en Omium.
De zaten vredig op hun canapee naar de LSD-speler te luisteren, waaruit juist deze hit klonk:
Altijd snuift Kortjakje wiet-Middenin de week maar zondag`s niet.
Zondag`s neemt hij Heroine met een snufje cocaine. Altijd rookt Kortjakje wiet-Middenin
de week maar zondag`s niet.
Toen Opium en Omium hun kleinkinderen zagen, begroetten ze hen uitbundig.
"High" riepen ze. "High" riepen Hasj en Wietje terug, terwijl ze een cracker
aangeboden kregen. "Hoe gaat het?" vroegen Hasj en Wietje beleefd.
"Ach, je weet hoe dat gaat he: drug, drug, drug", antwoordde Opium.
"Hebben julie honger?" vroeg Opium. "Jaaaaa!", riepen Hasj en Wietje,
"laten we gaan Chinezen!" "Goed" zei Omium, "Ik coke wel".
De volgende dag werden Hasj en Wietje thuis gebracht. Pa Rihuana was blij,
maar Ma Rihuana niet. Toen ze later weer een tripje gingen maken in het bos,
lette Ma Rihuana extra goed op Hasj, zodat hij geen lijntjes meer in de sneeuw kon maken.
Toen ze weer alleen achterbleven, waren ze echt verdwaald. Plotseling hoorden ze een vogel
fluiten: "Wiedewiedewiet, wiedewiedewiet". Ze volden de vogel en kwamen bij een huisje dat
helemaal van coke gemaakt was. Ze begonnen te snuiven, maar terwijl ze daarmee bezig waren,
werden ze bespeed door een boze H-XTC die in het huisje woonde.
De H-XTC kwam naar buiten en zei met een lief stemmetje: "sniffel snaffel snuifje,
wie snuift daar aan mijn huisje?" Hasj en wietje keken stoned op en de H-XTC zei weer:
"Kom maar binnen, daar heb ik lekkere spacekace voor jullie", terwijl de H-XTC erg op Hasj kickte.
Na een tijdje zaten Hasj en Wietje stoned naast
elkaar bij de H-XTC aan tafel. Zij wilde Hasj en Wietje nu wel coken- ze konden niet
meer ontkomen. "Hennep, hennep" riep Hasj. "Stick" riep Wietje. Nu moest Wietje in het
cokehok gaan kijken of de temperatuur al hoog genoeg was en zei tegen de H-XTC dat
ze het niet kon zien. Dus kwam de H-XTC zelf kijken en Wietje duwde haar gauw het
cokehok in en deed de deur goed op slot. "Hennep, hennep" krijste de H-XTC, maar
Hasj en Wietje gingen er met speed vandoor. Ze staken het huisje in brand en "Crack" zei het.
Het wiedewiedewiet vogeltje wees hen weer de weg naar huis terug.
Toen ze thuiskwamen, was Pa Rihuana heel High, maar Ma Rihuana
was bezweken aan een overdosis. Zo leefden ze nog lang en gelukkig.
EINDE
walking get's too boring, when you learn how to fly..
