de laatste tijd gaat het niet zo goed met me. tja ik ben een lastige puber heb veel ruzie met mn ouders enzo blahblahblah. maar ik ben toen dus begonnen met gedichten schrijven en dat helpt echt. maar wat vinden jullie? toen ik dit schreef was ik echt depri en het gaat over een meisje dat wordt mishandeld door haar vader. niet denken dat ik alleen negatieve gedachten enzo heb hoor maar af en toe heb ik gwn eens van die momenten 
ogen dicht
afwachtend
geen zicht
tot de pijn komt
tegen de muur
vuisten gebald
wacht op het vuur
gespannen en verlamd
dan komt de pijn
harder deze keer
mijn hart vult zich weer met tranen
maar huilen heeft geen zin meer
opeens kan ik mezelf zien
vredig met mijn ogen dicht
opeens is alles anders
en zie ik weer licht
nog één keer kijk ik naar hem
gebroken staat hij daar
gelukkig is dit het einde
want tja..ik was het maar
I know het is niet zo goed 
I'm like Coca Cola, I can open happiness too.
