Vandaag had ik een gesprek met de leidinggevende van de persoonlijke begeleider van mijn vader. Achter zijn rug om. Mijn vader heeft een hersenbloeding in combinatie met een alcoholvergiftiging gehad, iets meer dan een jaar geleden. Daardoor zit hij bij de instantie Promens Care. Ze horen hem te begeleiden, maar doen ook heel veel voor mij: de PBer (Persoonlijk Begeleider) van mijn vader heeft bijvoorbeeld geregeld dat ik naar de orthodontist kan en dus een beugel krijg.
De mensen die hier over de vloer komen van Promens Care, maakten zich heel erg veel zorgen over mij. Ik ben 15 jaar oud, maar ik kan me niet als iemand van 15 gedragen. Een hele poos heb ik de bankzaken gedaan en zo. Ook heb ik een eetprobleem, geen eetstoornis. (dat is vandaag officieel vastgesteld) en ik verwond mezelf. Kortom, mijn leven is niet makkelijk. Een moeder heb ik niet, die is drugsverslaafd en we hebben geen contact.
Ik wil zelf al een tijdje weg thuis. Ik heb geen ruzie met mijn vader, maar ik kan hier mezelf gewoon niet zijn en ik kan hier ook niet gelukkig zijn of worden. Dit heb ik de PBer van mijn vader vertelt. Vandaag had ik dus een gesprek met haar leidinggevende. Ik moest mijn hele levensverhaal vertellen en we hebben opgeschreven wat voor problemen ik heb. Ze gaat dit weekend de formulieren invullen voor Bureau Jeugdzorg. We gaan proberen of ik nog in een pleeggezin kan komen, anders begeleid zelfstandig wonen. Hopelijk... Ergens ben ik doodsbang, kapot, moe en ergens ben ik dolblij.
Na dit gesprek ben ik bij mijn opa en oma geweest. We hebben even over mijn beste vriend gepraat. Hij heeft ook problemen thuis en zit ook bij Jeugdzorg. Mijn opa en oma zaten het helemaal af te kraken en rotopmerkingen te maken. Voeg er nog even aan toe dat mijn vader toestemming moet geven voor ik weg mag.. Dat maakt het voor mij heel erg moeilijk.
Ik kan nu nog ermee ophouden, maar ik weet niet of ik dat wil. Ik ben hartstikke bang dat mensen vinden dat ik me aanstel of zo. En ik ben ook bang dat ik nergens terecht kan, dat Jeugdzorg mijn problemen niet erg genoeg vindt of dat het heel erg lang gaat duren.
Wat zouden jullie doen in zo'n situatie..?
'I would rather fight with you, than make love to anyone else.'