Toen mij moeder zei, dat ze me zou acepteerde zoals ik was, was ik opgelucht.
Maar nu er dagen verstrijken geloof ik hellemaal niks meer van wat ze zei. Ze noemt me nu extra vaak ''meisje en dochter'' terwijl ze weet hoe ik daar over denk.
maar nu verplicht ze me ook om make-up te dragen.
we zouden vanafond met zijn alle naar de film gaan, dus ik kwam bij haar thuis zecht ze ''Je hebt tog niet zonder make-up op je werk rondgelopen he?'' dus ik zeg dat ik zonder make-up op gewerkt heb. gaat ze heel gefrondwaardigt doen enzo. zecht ze ''over 20 minuten gaan we weg, je gaat nu eerst je make-up op doen.''
Hallo, als ze me zo waardeert, waarom flikt ze me dat dan.
ze maakt me echt van streek en kwaad. een beetje roepen dat ze me accepteerd hoe ik ben, maar vervolgens wel eisen gaan stellen, zodat ik meer op een meisje lijk.
ik weet dat ik niet meen wat ik nu zeg, maar ik heb af en toe echt haat aan mijn moeder.
Ze kan me wat met der eisen. eerst roepen dat ik teveel make-up draag. en nu opeens eisen dat ik het draag, en veel ook.
Flikker tog een eind op.
hier kan ik me zo kwaad om maken. en dan daarna gaat ze nog zeuren ook, dat ik wat gezelliger moet doen.
ja wat moet ik zeggen. ze zecht zelf tog ook niks, behalfen dat ik normaal moet doen.
nee dat is heel motieferend om te lachen zekker. ><
Sorry, ik ben echt kwaad en moest dit even kwijt., want als me meoder neit geweeten had, hoe ik over mezelf denkt, had ze dus mooi geen drama over die make-up gemaakt. en daar erger ik mezelf wel het meest aan.,
[ bericht aangepast op 28 nov 2010 - 19:26 ]
''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''