Hey!
Ik zit de laatste tijd met een klein probleem. Ik ben 18 jaar, en heb mezelf voorheen nooit serieus met relaties bezig gehouden. Wel een wat gescharreld, maar ik was nog nooit een jongen tegen gekomen waar ik serieus mee verder wilde gaan. Tot ik dit jaar aan een HBOopleiding begon en daar een jongen heb leren kennen.
Vanaf dag 1 had ik meteen al een goede klik met hem. Had toen nog niets in gedachte hoor, het was gewoon gezellig en we konden het goed met elkaar vinden. Nou ja, uiteindelijk gehyved en MSN erbij (je kent het wel) en dat was ook erg gezellig. Dat samen met de leuke tijden die we op college met elkaar hadden en ik begon steeds meer voor hem te voelen. We hadden ook wel eens wat afgesproken, maar daar zijn we van elkaar afgebleven, op afscheidskusjes op de wang na.
Nou ja, in de tussentijd begonnen onze MSNgesprekken dagelijks te worden. We zaten vaak naast elkaar bij college, hadden opmerkingen die echt niet konden en we hebben het gewoon leuk met elkaar.
Dat is nog steeds zo maar nu zit ik met een paar probleempjes. Ik zou echt heel graag verder met hem willen en heb het idee dat hij dat ook wel met mij wil (dat gevoel heb ik niet onterecht, toch? Dagelijks met mij spreken moet haast een hele prestatie zijn ) maar nu vroeg ik me af of het 'goed' is om een relatie te beginnen terwijl je bij elkaar in het college te zitten? Bedenk hierbij wel dat er aan het einde van jaar 1 60% afgevallen is. Dus de kans is groot dat hij of ik tegen die tijd afgevallen is. Puntje 2, hij woont ongeveer 2 uur treinen van mij vandaan. Ook niet ideaal. En dan als laatste, ik heb geen idee hoe ik hier werk van moet maken. :') voor het zelfde geld ziet hij me gewoon als een goede vriendin? Ik weet het niet hoor, hoe jongens werken. Hij is van zichzelf heel lief en ik weet niet of hij zo normaal ook tegen andere meisjes doet haha. Nouja, enige vorm van advies is welkom.
x