De punt van haar 28 1/2 cm toverstok, uit eikenhout gemaakt, maakte een kleine draai. Ze sprak haar toverspreuk uit, genaamd: ''Liefde als toveren.'' Haar das met de kleuren: Geel en rood, wapperde mee met de hevige wind, die haar haren ook op en neer liet gaan. De flonkeling van het kaarslicht weerkaatste in haar ooghoeken en de roze golf van magie verscheen uit haar toverstok. De golf vormde een hartvormig geheel toen het op zijn hoogste was van de kamer, hij loste op in kleine witte glitterjes, die neer vielen als sneeuw. Haar mond hoeken krulde op en haar toverstok liet ze neer zakken.
Santana is een ontdekkende heks. Ze vindt graag eigen toverdranken uit en ze probeert allerlei nieuwe spreuken uit, hoe fout ze ook zijn.
Verschillende leerlingen zitten met een probleem, ze krijgen het niet voor elkaar om hun crush verliefd op hen te maken. Santana kan zelf ook wel wat hulp gebruiken in de liefde, aangezien haar crush haar nog steeds niet ziet zitten. Dus gaat ze aan de slag, ze duikt de boeken in en met allerlei fratsen ontwikkeld ze een liefdesspreuk. Ze noemt de spreuk: ''Liefde als toveren.'' Ze spreekt de spreuk uit over de leerlingen die haar hulp nodig hebben en over zichzelf. Het maakt je extreem aantrekkelijk, aardig en perfect om verliefd op te worden. Maar niet elke spreuk kan goed aflopen, voor echt liefde bestaat waarschijnlijk niet eens een toverspreuk. Liefde maakt hen extreem blind, zodat ze hun echte zorgen vergeten.
Ik heb zin om een super romantisch Harry Potter verhaal te schrijven.
Doen of niet?
Titel?
Bedankt jongens.
Big girls cry when their hearts are breaking