We hadden zegmaar t 5e uur muziek en we moesten in groepjes een stukje maken enzo. Ineens staat mijn muziek leraar naast me en zegt ie zomaar uit het niets: ''Nou vertel wat is er? Er is iets niet helemaal goed met je. Ga je het me vertellen of vertel je het iemand anders, je kan kiezen. Wil je erover praten?'' Dus ik had zoiets van huh wat zegt hij nou? Hij praatte nogal snel ik was wat in mijn gedachten verzonken enzo. Dus ik vroeg hem: ''Huh wat is er?'' En die andere meisjes ook. Gaat ie voor de piano staan waar ik achter zat en zegt ie heel kalm. ''Ja je hebt soms van die mensen en als je daar naar kijkt of bij staat voel of zie je gewoon dat er iets niet goed is.'' En ik had echt iets van, kut hij heeft gelijk. Ik stond echt op t punt om te gaan huilen. ''Denk er maar even overna.'' Zei ie en weg was ie. Kwam ie later nog twee keer vragen of ik er echt niet over wou praten met hem. Naja ik zei dat ik het al aan iemand had verteld enzo, maar ik had wel zoiets van kut hoe weet hij dat?
En ik vond het best wel lief dat ie zich zo'n zorgen maakte.
Be here, be alive, and be the means to a worthwhile end. Head down, chin up, eyes on the horizon. Don’t blow it.