Ik voel me al een tijdje aardig kut! Probbly omdat ik nooit vertel wat er is, gewoon omdat ik het moeilijk vind en mijn ouders me toch niet begrijpen, ik krop dus alles op en met wat dingen van de afgelopen dagen is het helemaal teveel geworden...
Zo heb ik nu weer enorme buien waarin ik niet wil eten en alles weer uitkots of laxerende middelen gebruik om het ook maar kwijt te raken (eetstoornis, vaker een topic over gehad, ging een tijdje goed en nu helemaal niet meer), heb ik enorme stemmingswisselingen, ik jank echt overal om (en dan ook echt OVERAL), heb nergens zin in, ben oververmoeid en heb slaapproblemen erbij (heb de hele week maar 2 uur per avond geslapen, veel te weinig als je de hele dag stage moet lopen)...
Ik vertel het wel allemaal aan een vriendin en die wilt me helpen, ze woont alleen in Vlaardingen en ik in Kampen dus we mailen en smsen heel veel. Ze vind dat ik met een vertrouwenspersoon op school moet praten waar ik vorig jaar ook geweest ben met het gepest, en dat ik hulp moet gaan zoeken voor mijn eetproblemen. Ik wil het opzich wel, praten met een vertrouwenspersoon maar ik kan het niet. Elke keer als ik een gesprek heb met iemand om te praten verzin ik snel wat anders zodat ik de dingen waar ik mee zit niet vertel en at the moment weet ik ook niet helemaal waar ik mee zit (ja wel wat maar het voelt alsof er veel meer is)...
Wat zouden jullie doen?
En hebben jullie nog tips om wel goed te kunnen slapen?
dream, dare, fly!
