dat mensen niet zijn hoe ze eruitzien? Je bent bijvoorbeeld bevriend met zo'n echt leuk iemand, die problemen en een kut leven had net zoals jou. Die zich eenzaam voelde en daarna altijd je berichtjes stuurde van hoeveel je voor diegene betekende? Dat die dan je nooit zou vergeten? Die uiteindelijk een stomme vergeetachtige b*tch blijkt te zijn die je helemaal vergeet aan het lijstje van "beste vrienden" na een week geen contact? Niet dat het erg is, 't is gewoon. Je voelt je dan vergeten? Die nooit meer tegen je praat? Wie kent dat gevoel?
Whosoever chooses to follow guidance, follows it for his own good; whosoever goes astray, goes astray to his own loss.
Mensen kunnen gemene dingen doen en daar kun jij dan de dupe van zijn. Maar wat mensen je ook laten denken en voelen, het zal nooit kunnen veranderen dat jij wél een echte vriendin bent voor jouw vrienden en dat jij nooit iemand in de steek zou laten! Het blijft altijd een nare herinnering, maar er zullen veel mooie herinneringen voor in de plaats komen.