• Ik heb zo als je al in de titel leest een minderwaardigheidscomplex. En (daardoor denk ik/) ik denk dat minder ben dan andere. Zo zat ik net naar een hbo opleiding te zoeken maar bij elke opleiding denk ik zo'n beetje dat ik daar niet goed genoeg voor ben of dat ik het helemaal niet kan. Soms heb ik ook het idee dat ik niet echt vrienden hebben omdat ze me vast allemaal niet leuk vinden en omdat ik super kut ben en alles. En gister was het op het ergst, toen wou ik geen Tokio Hotel meer luisteren omdat ik dacht dat hun muziek te mooi is voor mijn oren. En toen ze iedereen gingen bedanken (ik luisterde Humanoid City Live) dacht ik iets van 'nou mij bedanken ze sowieso niet want kom op wil wil mijn nou bedanken'. En als ik bij vrienden slechte dingen over mezelf zeg, in de hoop dat ze zeggen dat dat best mee valt, zeggen ze of reageren ze niet. En altijd cijfer ik mezelf naar beneden en denk ik dat ik niks kan. Maar ik wil niet meer onzeker zijn, ik wil niet dat ik me minder voel dan andere, ik wil tevreden over mezelf kunnen zijn maar kan iemand me alsjeblieft vertellen hoe?


    Concentreer je op de mensen van wie je houdt, niet die je haat!

    > Titel aangepast ivm hoofdletters en 3 uitroeptekens zijn echt wel genoeg.


    If I die young, send me away with the words of a lovesong.

    Schrijf op je arm een zinnetje dat jou eraan herrinnert dat je niet minder bent dan anderen. En als je je dan slecht voelt, kijk je daarnaar.

    Dat hielp bij mij.

    [ bericht aangepast op 22 okt 2010 - 11:56 ]


    Hope goes lost but never dies.

    Ga eens na welke (kleine) dingen je wel lukken, of welke dingen je wel (goed) kunt. Haal je een goed cijfer op school, wees dan trots op jezelf! Dat soort dingen. Succes!


    Ik lach de wereld uit, en dans mijn twijfels weg

    Het helpt denk ik om positief over jezelf te gaan denken. Denk bijvoorbeeld aan dingen die je bereikt hebt waar je best trots op kan zijn. En dat je vrienden je echt niet 'super kut' vinden omdat ze dan je vrienden niet waren. En ik begrijp dat het moelijk is om de knop om te zetten naar positieve gedachtes, mij lukt het vaak ook niet als ik buien heb waarin ik mezelf naar beneden haal.
    Het klinkt een beetje afgezaagd, maar goed. Succes ermee in ieder geval, ik hoop dat je minderwaardigheidscomplex (iets) minder wordt.


    Stop existing and start living.

    Je bent niet minderen dan anderen, en ik zou SUPERGRAAG je vriendin willen zijn (flower) Ik denk dat je het gene moet doen dat Nightshade zei..
    Misschien helpt dat (flower)
    Veel suc6 verder

    Tuurlijk bedanken de jongens van th jou wel! Zelf waren ze vroeger ook niet echt goed genoeg voor de andere kinderen.
    En daarbij weet ik niet wat je aan dat minderwaardigheidscomplex moet doen, misschien met je mentor erover praten?


    it's so empty living behind these castle walls

    Mensjes die hebben gereageerd: bedankt!

    Het gaat nu iets beter met me vooral omdat ik voor de eerste keer niet onzeker was en mezelf de hele tijd de schuld gaf voor elke fout die er gemaakt werd tijdens volleybal! En dan heb ik namens door jullie te danken dus!
    DANK JE! DANK JE! DANK JE!

    Mijn minderwaardigheidscomplex is nog niet helemaal over maar ik gun hem tijd om me te verlaten :D!

    En nogmaals bedankt!


    Concentreer je op de mensen van wie je houdt, niet die je haat!

    waarom zou jij minder waard zijn als iemand anders ?


    Read this upside down: 370HSSV 0773H

    Inderdaad, ga voor jezelf na van: "waarom de fak zou ik minder zijn dan anderen? -_-"
    Want echt een reden daarvoor geef/heb je niet =3
    Komt goed meid, ik heb dat ook een tijd lang gehad, maar gewoon denken "ik ben net zoveel als anderen". Zelfde met die HBO opleidingen: je kunt helemaal niet weten dat je dat niet kan, want je hebt het nog nieteens geprobeerd! Niet geschoten is sowieso mis ;)


    ars moriendi