- Waarschuwing: dit topic is geschreven onder invloed van hormonen en onbegrip-
Deze vrijdag zijn bij ons twee jongens overleden na een crash met hun brommer. Ik kan niet zeggen dat ik ze goed kende. Maar ze zaten bij mij op school en ik herriner me hen alleen maar levend. En die ene jongen was een leerling waar de school dus heel trots op was en die echt nog wat van zijn leven had kunnen maken. Amper 17. En nu zijn ze weg...
Ik kan er om de een of andere reden maar moeilijk overheen stappen en mijn hart gaat ook echt uit naar de familie en de naaste vrienden van die jongens.
Enfin; dat moest even van mijn hart...
[ bericht aangepast op 4 okt 2010 - 20:53 ]
Frankly my dear, I don't give a damn.