Dat gevoel dat je soms hebt van. 'Ik voel me gewoon geen kind meer.' Oke ja ik weet dat het niet bepaald goed is op mijn leeftijd om dat te denk maar soms heb ik dat gevoel van: 'Ben ik nou nog wel kind?' Dan ben ik weer bang dat ik een deel van mijn jeugd verlies.
Vaak omdat ik andwoord wil op slechts één vraag. Maar dan denk ik weer: 'Ben ik nou geen kind meer omdat ik daar zo over na denk, of omdat ik me soms net n filosoof kan gedragen?' En dan zet ik alles van me af maar dat helpt niet. Die vraag blijft door mijn hoofd spoken.
Hebben jullie dat ook wel eens?