Een jongen die ik heel leuk vond, S (hij heeft een vriendin), zou morgen eigenlijk van vakantie terug komen maar hij was vandaag al terug. Dus dat smst hij, wij even over een weer gesmt, komt hij daarna op msn.
Vorige week dinsdag is er wat voorgevallen tussen ons. Dus ik zeg op msn dat wij moeten praten. Zegt hij ja. Nou dus wij praten komt het er opuit dat het voor hem niks betekende, dat ik een tof meisje ben, maar daar blijft het bij, dat het nooit had moeten gebeuren, dat hij er spijt van had en dat hij gelukkig is met mijn vriendin, waar hij voordat hij op vakantie ging nietzo gelukkig mee was, volgens hem zelf.
Dus ik voelde me best wel kut en gebruikt eigenlijk. Nou we zijn gewoon vrienden, maar behoefte om af te spreken heb ik eigenlijk nietzo. Ik ben veel te bang dat er weer iets gebeuren want ik geloof zijn woorden eigenlijk nietzo. Hij kan het wel makkelijk zeggen, maar hoe hij tegen me doet... En sowieso vind ik het niet eerlijk tegenover zijn vriendin.
Nou dat was dus dat, krijg ik vanmorge ook ineens te horen dat de oude buurman van mijn moeder, die altijd op mijn moeder paste toen ze klein was binnen een jaar dood gaat. Hij is een hele goede vriend van ons en wij gaan er ook heel vaak heen! Hij heeft longkanker en er is niks meer aan te doen, want als ze hem een chemokuur geven of bestralen gaan zijn nieren kapot (hij is nier patient). Dus ze hebben hem opgegeven, nou je kunt me opvegen nu.
:'(
-